ปางองค์อัมเรศรเจ้า | จอมไตร ตรึงษเฮย | |
ทราบกิจกระแหน่ใน | ชนกท้าว | |
จะอภิเศกทรามไวย | วรลัก ษมีแฮ | |
ป่าวราชร้อยเอจด้าว | ดื่นหน้ามาประชุม | |
เสี่ยงศิลป์โมฬิตตั้ง | พิธี การแฮ | |
กระษัตริยองค์ใดมี | เดชแกล้ว | |
ยกศิลป์สิทธิโมฬี | ชูเชิด ได้นา | |
จะเศกเปนเขยแก้ว | ก่อเกื้อวิวาห์การ | |
คาบนี้พระกฤษณล้ำ | เลิศไกร | |
พระจะยกศิลป์ไชย | เชิดฟ้า | |
จำเราจักลงไป | เปนประ ธานนา | |
คอยดับวิวาทว้า | วุ่นให้เหือดหาย | |
ส่องเหตุเหนเสร็จท้าว | มัฆพาน | |
ออกจากรัตนพิมาน | มาศเต้า | |
นำฝูงเทพย์บริวาร | แหวกเมฆ มาแฮ | |
ถึงนิเวศวาสพเข้า | สู่พื้นโรงทอง | |
ปางนรินทร์ชนกเจ้า | จอมนรา กรแฮ | |
ทรงพระโสมนัศปรา | รภเร้า | |
ครันหมู่เทพย์สิทธา | สถิตยที่ ประชุมนอ | |
จึ่งเสดจบทจรเข้า | สู่ห้องสรงสนาน | |
เสร็จสรงทรงเครื่องแล้ว | จรลี | |
สรรพ์ส่ำสุรเสนี | แห่ห้อม | |
ถึงโรงราชพิธี | ประทับแท่น ทองแฮ | |
อภิวาทเทเวศรพร้อม | ทั่วทั้งฤๅษี | |
จึ่งพระภูวนารถไท้ | ทัศนา | |
ร้อยเอจกระษัตริยมา | มั่วพร้อม | |
แต่งองค์ประดับอา | ภรณ์เพริศ เพราแฮ | |
สถิตยที่ประชุมล้อม | รอบเฝ้าฟังกระแส | |
พระยลราเมศทั้ง | อนุชา | |
งามยิ่งกระษัตรา | ทุกด้าว | |
จึ่งถามพระสิทธา | สิศยท่าน สองฤๅ | |
เปนหน่อกระษัตริยท้าว | เฃตรแคว้นแดนไฉน | |
พระวสิฐจึ่งตอบถ้อย | แถลงความ | |
สิศย์รูปชื่อลักษณ์ราม | พี่น้อง | |
เปนหน่อทธรฐนาม | บิตุเรศ สองนา | |
ผ่านอยุทธเยศป้อง | ไพร่ฟ้าประชาเกษม | |
ยินข่าวบพิตรตั้ง | พิธี การแฮ | |
ทรงเสี่ยงศรโมฬี | เลิศอ้าง | |
จึ่งพาศิศยสองลี | ลาศสู่ สถานนา | |
เพราะใคร่อยากยลบ้าง | แต่โพ้นห่อนเหน | |
ทรงสดับดาบศอ้าง | ออกความ ชัดแฮ | |
ประจักษสุริย์วงษนาม | นิเวศด้าว | |
นึกรักพระลักษณ์ราม | รึงจิตร พระนา | |
ถวิลวาบหฤไทยท้าว | ใคร่ได้เปนเขย | |
กรองจิตรคิดยักเยื้อง | ขยับขยาย ยากนา | |
กระษัตริยมามากหลาย | แหล่งล้น | |
ตริพลางตรัสถามนรายน์ | บิตุเรศ ศุขฤๅ | |
เสวยสวัสดิ์พิพัฒน์พ้น | เศิกเสี้ยนเบียฬไฉน | |
จักรกฤษณ์อัญชลิตแล้ว | ทูลสาร | |
บิตุเรศดำรงค์สถาน | ท่านไท้ | |
นฤทุกขศุขสำราญ | นัคเรศ เรืองแฮ | |
ทุกทั่วทวยราษฎรได้ | ศุขพร้อมไพบูลย์ | |
ฟังหริทูลเสร็จแล้ว | พระภู ธรแฮ | |
ตั้งสัตย์ทรงเสี่ยงธนู | นึกพร้อง | |
ใครควรธิดากู | จงยก ขึ้นนา | |
เสร็จเสี่ยงสั่งฆาฏฆ้อง | หึ่งให้ไชยเฉลิม | |
ร้อยเอจกระษัตริยได้ | สดับเสียง ฆ้องแฮ | |
ต่างด่วนดำเนิรเคียง | แข่งหน้า | |
ยัดเยียดเบียดเสียดเถียง | กันวุ่น วายนอ | |
อุดตลุดฉุดคร่าท้า | ยุทธอ้างอวดหาญ | |
อมเรศรเหนกรษัตริยถุ้ง | เถียงกัน วุ่นแฮ | |
โบกหัดถ์ตรัสห้ามพลัน | กล่าวอ้าง | |
ศิลป์พระศิวจอมจรร | โลงเล่ม นี้นอ | |
ควรคู่ต่อผู้สร้าง | สิ่งพร้อมอภินิหาร | |
บุญนิจฤทธิน้อยอย่า | นึกประสงค์ เลยนา | |
ต่อคู่พระยุพยง | ยกได้ | |
เรามาจักเปนองค์ | ประธานแก่ ท่านเอย | |
กำหนดผลัดกันให้ | ยกครั้งคราวลองค์ | |
ทุกกระษัตริยโดยสั่งท้าว | สหัศไนย | |
ผลัดเปลี่ยนกันเข้าไป | ทั่วหน้า | |
ยกศิลป์แต่จะไหว | สักนิด เปล่าแฮ | |
สุดฤทธิสิ้นแรงล้า | ล่าแล้วถอยหลัง | |
ชนกยลราชร้อยเอจ | ยกศิลป์ | |
ไป่เคลื่อนสมเหมือนถวิล | จิตรไว้ | |
จึ่งจอมจักรวัติผิน | ภักตร์พจน์ พลันแฮ | |
สั่งพระลักษณ์รามให้ | เร่งเข้ายกศร | |
ทรงสังข์รับสั่งแล้ว | อวยกนิษฐ ก่อนแฮ | |
พระลักษณ์ถวายอัญชลิต | เสร็จเต้า | |
กรายกรจับศรสิทธิ | เขยื่อนขยิ่ม ใจนา | |
จึ่งกลับสู่ที่เฝ้า | เชฐไท้ผทมสินธุ์ | |
พระกฤษณรักษรู้ | ทีองค์ อนุชแฮ | |
จึ่งเสด็จดำเนิรหงษ | แช่มช้อย | |
ยื่นหัดถ์ยกศิลป์ทรง | ชูเชิด ไว้นา | |
จะหนักแต่สักน้อย | หนึ่งนั้นฤๅมี | |
เสร็จแสดงวรเดชน้าว | สายศิลป์ ประลองแฮ | |
ไหวหวั่นทั่วปัถพิน | แผ่นฟ้า | |
พโยมพยับอับเมฆิน | ครรชิด ช่วงนา | |
วายุพัดปัดป่าวหล้า | โลกยแจ้งแสงสูริย | |
ปางองค์เทวราชได้ | ทัศนา | |
ราเมศยกศิลป์ปรา | กฎแกล้ว | |
จึ่งเป่าพิไชยมหา | สังข์เสนาะ เสียงเอย | |
โหรลั่นฆ้องประโคมแล้ว | อ่านอ้างอวยพร | |
ร้อยเอจกรษัตริยได้ | ทฤษดี | |
หริรักษยกศรศรี | เหนี่ยวน้าว | |
อัปหยดย่านฤทธี | ถวิลสวาศ วุ่นแฮ | |
ลาบาทเทวราชท้าว | ชนกแล้วคืนนคร | |
วัชรินทรเทพยทั้ง | อมร มากนา | |
นักสิทธิวิทยาธร | ทั่วหน้า | |
ประชุมที่ยกศร | ศุภกิจ แล้วแฮ | |
ลาชนกคืนสู่หล้า | แหล่งด้าวแดนตน | |
จักรวรรดิตรัสด้วยพระ | ดาบศ สองเอย | |
จะเศกสองเยาวยศ | ยิ่งไท้ | |
ข้าจักส่งสารจรด | จอมอยุทธ ท่านแฮ | |
มากอปวิวาห์ให้ | พรักพร้อมพงษประยูร | |
บัดสั่งอาลักษณผู้ | ผจงสาสน์ เสร็จนา | |
จาฤกใส่แผ่นกาญจน์ | กล่องแก้ว | |
แต่งทูตมุ่งมาสถาน | อยุทธถั่น ถึงแฮ | |
ตรงสู่ลูกขุนแล้ว | เล่าแจ้งแถลงไข | |
ส่งสาสน์เสนิศรน้อม | ทูลทธ รฐนา | |
ทราบเสร็จให้หาพรด | สัตรุศเฝ้า | |
ขุนแสะรับสั่งบท | จรจาก อยุทธแฮ | |
ถึงถิ่นไกยเกษเข้า | สู่ไท้ทูลแถลง |
คำศัพท์ | คำอธิบาย |
---|---|
กฤษณรักษ | พระกฤษณะผู้ทรงคุ้มครอง คือ พระนารายณ์ ในที่นี้หมายถึง พระราม |
จอมไตรตรึงษ | เจ้าแห่งสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ คือ พระอินทร์ |
ทรงสังข์ | ผู้ถือสังข์ คือ พระนารายณ์ ในที่นี้หมายถึง พระราม |
วัชรินทร | เทพแห่งสายฟ้า คือ พระอินทร์ |
ศิลป์โมฬิศ | ดู ธนูโมฬี |