บรมราเมศรเจ้า		จอมสกล ภพเฮย
สถิตย์นิทราบน		แท่นไท้
จวนจักอุไทยดล		แดนทิศ บูรพแฮ
เทพย์หากสังหรให้		เหตุแจ้งแจ่มสุบิน
ว่าระวิทรงกรตแผ้ว		เพียงเพน
อสุรคาบสุริเยนทร์		ด่วนดั้น
พระบาทหยั่งปริเวณ		ภพภุ ชงค์แฮ
ยื่นหัตถ์หักฉัตรชั้น		โลกยท้าวพรหมาน
เรื่ออรุณอร่ามพร้อย		พรายศรี
ดุเหว่าตื่นไก่ตี		ปีกก้อง
พระดัดผะธมลี		ลาศจาก อาศน์เอย
ชวนพระลักษณ์สู่ห้อง		แห่งน้ำสนานชล
สององค์ทรงเครื่องแม้น		องค์อมร
ประทับอาศน์มาตย์พานร		ขนัดเฝ้า
สมเด็จพระสี่กร		ตรัสสุ บินแฮ
พิเภกพิเคราะห์เข้า		เขตรร้ายรคนดี
ทูลว่าอาทิตยพ้อง		ไภยรา หูเฮย
ไมยราพจักสกดภา		สู่ด้าว
เอื้อมหักฉัตรเหยียบนา		คาภพ นั้นฤๅ
ยักษจักแหลกเกรียดิ์ท้าว		เกริกฟ้าบาดาล
แต่เคราะห์วันเรี่ยวร้าย		แรงนัก
เสาร์เทริดจวบจันทร์จัก		เพลี่ยงพลั้ง
ราหูทับถึงลักษณ		เลงโทษ ใหญ่แล
เพียงอุไภยยามยั้ง		ล่วงแล้วสวัสดี
กฤษณสั่งสุครีพให้		เกณฑ์สวา รวังเฮย
วายุบุตรทูลอาษา		ส่วนป้อง
น้าหลานเร่งเกณฑ์พา		นรกวจ ขันแฮ
กองนั่งกองตรวจต้อง		ต่อล้อมรวังไภย
ลูกลมแผลงเพศคล้าย		จักรวาฬ เขาเฮย
สูงจรดพรหมหยั่งธาร		โลกย์ตั้ง
กรวมกลืนพลับพลาสถาน		สถิตย์อก ลิงแฮ
ลิ้นปากเปนบานกั้ง		นอกหอมหางวง๑
พระลักษณพิเภกเฝ้า		บาทชิด แท่นเฮย
นอกโอษฐบุตรอาทิตย์		ตรวจหน้า
เตียวเพชตระเวนคิด		คอยจับ มารแฮ
เกริกเกริ่นจังเกียงกล้า		แซ่ฆ้องเสียงขาน
สิบแปดมกุฎเหี้ยม		เหิมมหิทธิ์
สิบหกนายแปดทิศ		ทัวด้าน๒
ตนหนึ่งประลองฤทธิ		รเหจเตร่ ตรวจฮา
นายหนึ่งมุ่งหมายต้าน		ต่อด่นปดาดิน๓
จวนฤกษไมยราพร้าย		รีบสรง เสรจนา
ภูษิตยกดำทรง		ผ่องแผ้ว
อาภรณ์พิจิตรมง		กุฎมาศ สรวมแฮ
หัตถ์กระลึงกล้องแก้ว		กล่องเม้นยาสดม
อัศฎงค์อสุรแทรกพื้น		ปรัถพี ขึ้นนา
ลุฝั่งสมุทลี		ลาศเต้า
ถึงมรกฎคีรี		ราพเพ่ง เศิกแล
ค่ายพลับพลาเขตรเค้า		ยักษยั้งยลเฟือน
จวบลิงนิมิตรแม้น		กำแพง เขาเฮย
หมายมดแทรกดินแทรง๔		เสาะดั้น
สุดพื้นบพ้นแผลง		เดชโผล่ เหาะแฮ
จบภพพรหมทุกชั้น		รูปร้ายยังบัง
ไมยราพกลับดอดด้อม		เมียงมอง
จรจวบจังเกียงกอง		ตรวจกล้า
แปลงปลอมกระบี่ปอง		สืบทราบ เหนแฮ
เลงว่าถ้ำลิงอ้า		โอษฐท้าวหทัยเปรม
รีบเหาะลุยอดยั้ง		โสลาศ เขาเฮย
ร่ายเวทเปิดอากาศ		ผ่องแผ้ว
ควงกล้องปัทธำมราช		วาวสว่าง
เปรียบประกายพฤกษแพร้ว		พร่างฟ้าดินพราย
ลิงพลกลบ่อแจ้ง		ใจสบาย
ดูว่าดวงดาวประกาย		ก่อนเช้า
บอกกันวุ่นเวยวาย		กิจหย่อน ลงแฮ
ยักษสู่เหนือลมเข้า		เป่าซ้ำสกดลิง
มวนพหลกรนครอกคล้าย		ฃอนทับ กันนอ
บ้างนั่งนอนพิงหลับ		เกลื่อนกลิ้ง
ไมยราพกระชากจับ		กายสั่น ลองแล
เหนหลับสนิททิ้ง		สู่ข้างคางกระบินทร์
บงบุตรสุริยยั้ง		ยังปตู โอษฐเอย
ยักษเป่าโอสถดู		ม่อยม้วน
น้าหลานหลับมารยู		รยาตรย่อง เหย่าแฮ
เข้าปากลิงแลล้วน		ค่ายป้อมปานเมือง
ขุนราพล่วงค่ายเข้า		เฃตรพลับ พลาเฮย
ตามุ่งเงี่ยโสตรสดับ		ดุ่มด้อม
ลัดหลีกกระท่อมลับ		ลิงไพร่
บัดสกดหมดเสียงอ้อม		แอบเข้าถึงทวาร
ยักษยลนฤนารถนั้น		เนาอาศน์
พิเภกเคียงวรบาท		ท่านไท้
พระลักษณ์นั่งรวังราช		ริมแท่น ผธมเฮย
เหนถนัดตรบัดได้		ช่องเข้าเป่ายา
ทวีวรราชต้อง๕		มนต์สดม หลับเฮย
พิเภกผอยอารมณ์		เรื่อยริ้ว
ไมยราพย่องยลสม		จิตรหยุด คนึงแล
พรั่นพระเดชดานกริ้ว		กลับเข้าเคียงองค์
บงโทธิเบศรพริ้ง		เพราผธม
ไฉนพระชนนีชม		ฤทธิร้าย
พริบตาบ่อครืคม		ดาบฆ่า
ดำริห์บัดขยับย้าย		ขยิ่มช้อนองค์ราม
ไมยราพแบกพิศณุเจ้า		จากโอษฐ ลิงเอย
ชำแรกลอดเขาโฃต		เฃตรเข้า
วางรามแทบป่าโตนด		ตรัสสั่ง มารแฮ
กรงเหล็กจำจงเฝ้า		ค่ำนี้ไรวรวัง
พิรากวนรีบเปลื้อง		ปลดปละ มันนอ
ให้ตักทึกเติมกะทะ		เทียบไว้
พรุ่งรุ่งจึ่งกูจะ		มัดมนุษย์
กับบุตรมันต้มให้		พินาศน์พร้อมคราวเดียว
ไมยราพสั่งเสรจเข้า		ในปราง
อรนาฎอนงค์นาง		เนื่องน้อม
ประทับประธมพลาง		เรียกอยู่ งานแฮ
พัดนวดบำเรอซร้อม		แซ่ซร้องดุริยางค์
นครบาลมารใหญ่ให้		เวรศา ลาเอย
เบิกเหล็กคลังในขวา		กับไม้
ยักษช่างต่อรดมมา		ทำเสรจ กรงแฮ
นำใส่มนุษย์ไว้		ที่ตั้งดงตาล
พัศดีนายตรวจให้		สมทบ
ขุนหมื่นไพร่จงครบ		สิบล้าน
ล้อมรวังนั่งจุดคบ		เพลิงสว่าง
เสียงเกราะเกริกสะท้าน		แทตยเหี้ยมฮึกเหิม
องครักษขวาซ้ายดาบ		ฝักแดง
มหาตรายงานแจง		จดถ้วน
กองตเวนรอบกรงแขวง		สุรเดช ตื่นแฮ
พลยักษพิทักษล้วน		โล่ง้าวหลาวถือ

จบห้องที่ ๕๓
  เนื้อความกล่าวถึงพระรามสุบินว่าพระอาทิตย์ทรงกลด อสูรราหูมาอมเอาไป และพระองค์ยื่นหัตถ์ไปหักฉัตรชั้นพรหม พระบาทเหยียบไปที่พิภพนาค พิเภกทูลทำนายว่าไมยราพจะมาสะกดเอาพระรามไปยังเมืองบาดาลแต่ไม่เป็นอันตรายและจะมีชัยแก่มาร แต่ยังมีเคราะห์อยู่ ต่อล่วงสองยามไปแล้วจึงจะพ้นภัย หนุมานรับอาสาปกป้องพระราม แล้วเนรมิตกายใหญ่โตอมพลับพลาไว้ พระลักษณ์และพิเภกเฝ้าอยู่ที่แท่นบรรทม ส่วนสุครีพและเหล่าวานรสิบแปดมงกุฎคอยตระเวนตรวจตราโดยรอบ เมื่อถึงเวลาค่ำ ไมยราพขึ้นจากบาดาลมาที่เขามรกต มองไม่เห็นค่ายและพลับพลาจึงแปลงเป็นลิงเข้าไปถามพวกวานรจึงรู้ว่าหนุมานอ้าปากอมพลับพลาไว้ หากพ้นสองยามไปแล้วพระรามจะพ้นภัย ไมยราพจึงเหาะขึ้นไปบนภูเขา กวัดแกว่งกล้องปัทธำมราช สว่างราวกับแสงของดาวประกายพรึก พวกวานรสำคัญว่าพ้นสองยามแล้ว ก็เลิกตระเวนตรวจตรา ไมยราพจึงลงมาเป่ายาให้หลับไปทั้งกองทัพ แล้วเข้าไปในปากหนุมานแบกแท่นที่พระรามบรรทมลงไปยังเมืองบาดาล ใส่กรงเหล็กไว้ที่ดงตาล แล้วสั่งนางพิรากวนตักน้ำใส่กระทะเตรียมไว้ต้มพระรามและไวยวิก

คำศัพท์	คำอธิบาย
จังเกียง	พลวานรในกองทัพพระราม
เตียวเพช	มุขมนตรีวานรชาวเมืองขีดขินและเมืองชมพู ผู้มาเป็นพลวานรในกองทัพพระราม
สิบแปดมกุฎ	เสนาวานร ๑๘ ตนที่อวตารจากเทวดาต่าง ๆ มาเป็นกำลังพลในกองทัพพระราม