ปางองค์อำมเรศร์ท้าว | เธอปรา รภเฮย | |
พระกฤษณ์ปราบอสุรา | เรียบแล้ว | |
จึ่งชวนทั่วเทพา | อีกอับ ศรแฮ | |
จรลุไกรลาศแผ้ว | ผ่องเฝ้ามหิศรา | |
พระสยมบรมนารถไท้ | ทฤษดี อินทรเอย | |
ชุมเทพอับศรศรี | สู่เฝ้า | |
พระตรัสว่าร้อยปี | จักจวบ ลหนฤๅ | |
เปนยอดมงคลเค้า | คู่ฟ้าเชิญรบำ | |
โกสีย์อภิวาทแล้ว | มีบัญ ชาเอย | |
เทเวศอับศรสวรรค์ | ฝ่ายฟ้อน | |
รำเลี้ยวเกี่ยวกรผัน | ผายเปลี่ยน เพลงฮา | |
เทพยกับอับศรย้อน | ยาตรเยื้องแบบรบำ | |
สหัสไนย์ทูลศิวสิ้น | สายความ | |
เรื่องพิโยคพระราม | ร่ำเศร้า | |
สรวมเดชพระจอมสาม | ภพโปรด ผดุงนา | |
ดับโศกสองผ่องเกล้า | โลกย์ได้เจริญศรี | |
ศิวสั่งจิตุราชน้อม | นบลา จรแฮ | |
ขับรถแทรกพสุธา | ลุด้าว | |
เทียบเกยวิรุณภา | พบลัก ษมีเอย | |
เทเวศแจ้งเหตุท้าว | ศิวใช้มาเชิญ | |
สีดาปราโมชถ้อย | เทวัญ | |
ลีลาศทรงรถพลัน | นาคล้อม | |
เทเวศอัศวะผัน | ผายลุ พิมานแฮ | |
รถเรียบเทียบเกยพร้อม | นารถขึ้นบังคม | |
ปางองค์อิศรราชเจ้า | จอมไกร ลาศเอย | |
ถามพิบัดไฉนจง | เล่าแจ้ง | |
ลักษมีร่ำพิไร | ราวเรื่อง เสร็จนา | |
ทราบอสุรปิศาจแกล้ง | กล่าวเล้าโลมสมร | |
พลางสั่งจิตุบทให้ | เรวรับ รามเอย | |
เทเวศคุมรถขับ | จากฟ้า | |
ถึงอยุทธเยศประทับ | เทียบน่า พระแกลแฮ | |
ทูลว่าจอมเจ้าหล้า | ตรัสใช้เชิญจร | |
พระแสนโสรมนัศถ้อย | เทวัญ | |
ชวนสามอนุชพลัน | ยาตร์เยื้อง | |
ถึงมาตุรงค์อัญ | ชลิตนาฎ สามแฮ | |
ทูลว่าจอมอิศรเบื้อง | บาทให้หาคลา | |
สามพระชนนิศแจ้ง | เปรมปรี สอนเอย | |
จงพ่อพูลสวัสดี | ชื่นช้อย | |
สมคำทศคีรี | วงษกล่าว ไว้นา | |
สี่กระษัตร์รับถ้อย | นบแล้วมาสนาน | |
เสร็จสรงทรงเครื่องแล้ว | จับศร | |
สี่กระษัตริย์ทรงรถจร | แจ่มฟ้า | |
อนุชิตฤทธิรอน | รีบเรห็จ ตามแฮ | |
บันลุไกรลาศหล้า | รถเข้าประทับเกย | |
ตรัสชวนอนุชทั้ง | สามองค์ | |
ยูรยาตร์จากรถทรง | ลู่เฝ้า | |
ถวายหัดถ์เนตร์ชายบง | พระลัก ษมีเอย | |
จักใคร่อุ้มเกรงเจ้า | จักรหล้าธาตรี | |
พระมเหศรศักดิ์พร้อง | พลันถาม รามเอย | |
แจงแจ่มจบใจความ | เชิดชี้ | |
ให้พิฆาฏนงราม | แลลูก รักนา | |
นางกล่าวโทษทั้งนี้ | แน่ฉนั้นฤๅไฉน | |
พระพิศณุรักษเอื้อน | วัจนา | |
พลางร่ำพลางโศกา | สะอื้น | |
ขอพระโปรดโทษา | นุโทษ ข้าเอย | |
จริงดั่งนางทูลพื้น | แผกเกล้ากระหม่อมมี | |
พระศุลีมีจิตร์เอื้อ | เอนดู | |
ผินภักตร์ปลอบอรพธู | อ่อนถ้อย | |
สองดุจทิพกำภู | ฉัตรโลกย์ เฉลิมแฮ | |
รามก็รับผิดอ้อย | อิ่งโอ้อาวร | |
เราจักภิเศกให้ | พรสวัสดิ์ | |
หายโศกหายโทมนัศ | เถิดเจ้า | |
อัคเรศทราบเหตุตรัส | เกรงเกลือก กริ้วนา | |
จำจิตร์รับใส่เกล้า | กราบก้มกรรแสง | |
พระสยมตรัสสั่งไท้ | เทวัญ | |
จัดเครื่องพิธีบัน | เจิดตั้ง | |
ปวงเทพรับพจน์ผัน | ผายจัด วิมานแฮ | |
ฉัตรแท่นบายศรีทั้ง | แว่นแก้วกรดสังข์ | |
จวนฤกษอำมเรศพร้อม | พระอุมา | |
จัดเครื่องทรงเชิญรา | เมศร์แล้ว | |
เชิญพระลักษมีคลา | สนานเสร็จ สองเอย | |
ทรงทิพย์อาภรณ์แพร้ว | ผ่องล้ำเลฃา | |
สององค์สรงเสร็จท้าว | มัฆวาน | |
นำกระษัตริย์อวตาร | เคลื่อนคล้อย | |
ปวงเทพย์คู่เคียงประสาน | หัดถ์เรียบ จรแฮ | |
สามพระศรีอนุชน้อย | อีกทั้งกระบี่ตาม | |
พระอุมานาฎนั้น | นำสี ดาเอย | |
ฝูงเทพย์อับศรลี | ลาศล้อม | |
ถึงทิพย์พิมานมณี | อิศรราช รับแฮ | |
ภาประทับแท่นพร้อม | คู่เข้าเคียงองค์ | |
ชั้นบนนักสิทธิซ้อง | มนตพร ประสิทธเฮย | |
ชั้นถัดนางอับศร | เทพไท้ | |
ชั้นสามวิทยาธร | คนธรรพ | |
ครุธนาคกินรให้ | สถิตย์พื้นพิมานสฐาน | |
ได้ฤกษฆาฏฆ้องเบิก | บายศรี | |
อินทร์เป่าสังข์ดนตรี | ครั่นก้อง | |
ศิวส่งแว่นมณี | เวียนเจด รอบแฮ | |
เสร็จดับเทียนเจิมพร้อง | พร่ำอื้ออวยไชย | |
เสร็จพรภิเศกแล้ว | ทรงตรัส สั่งเอย | |
จงกลับกรุงศรีสวัสดิ์ | สว่างเศร้า | |
รามกับสี่กระษัตริย์ | อนุชิต ลาแฮ | |
พร้อมเทพทรงรถเร้า | ลุด้าวอยุทธยา | |
ถึงเกยรถเทียบท้าว | โกสีย์ | |
กับเทพย์ลาจรลี | สู่ฟ้า | |
จักกฤษณ์พระลักษมี | อีกอนุช สามเฮย | |
ดลราชปราสาทห้า | กระษัตริย์เฝ้ามาตุรงค์ | |
จักรีทูลแต่ต้น | จนปลาย เสร็จแฮ | |
สามพระชนนีวาย | เทวศร้อน | |
จากอาศน์กระกองสาย | พระสุณิ สาเอย | |
ต่างร่ำกำสดสท้อน | ทั่วหน้านางใน | |
สีดาอภิวาทแล้ว | กราบทูล | |
เหตุเพราะเคราะห์กรรมมูล | มากได้ | |
ชนนิศรอย่าอาดูร | ดาลเทวศ ถวิลเอย | |
สามสดับศรีสะใภ้ | โศกสิ้นกลับเกษม | |
รามชวนสามอนุชทั้ง | ลักษมี | |
ลาพระมาตุรงค์ลี | ลาศคล้อย | |
ลุปราสาทเทพี | พบราช บุตรนา | |
กรกระกองลูกน้อย | แนบเนื้อถนอมขวัญ | |
ปางพระจักรรัตน์แก้ว | กับสี ดาเอย | |
ผดุงประชาพราหมณ์ชี | พวกค้า | |
เมืองออกนอกในทวี | รุกข์มาศ หิรัญแฮ | |
เสิมพระเกียรดิ์เจ้าหล้า | ธิราชแผ้วผ่องเกษม |
คำศัพท์ | คำอธิบาย |
---|---|
พระศุลี | ผู้ทรงตรีศูล คือ พระอิศวร |