พระพรตชวนพระน้อง | จรลี ลงเอย | |
สรงสระธารวารี | รื่นเร้า | |
ชมทรายกรวดพรายสี | แสงเพชร พลอยแฮ | |
ชมประทุมเทิดเต้า | เต่งตั้งตูมงาม | |
สรงเสรจเสดจเข้าพลับ | พลาทรง สถิตย์นา | |
พลพวกยักษ์ลิงลง | เล่นป้วน | |
ท้าวทศคิริวงษ | องคต | |
สุครีพหณุมานล้วน | เล่นน้ำสำราญ | |
ฝ่ายมารชาวด่านลี้ | เหลือตาย มาแฮ | |
ถึงนครหานาย | สี่นั้น | |
ต่างแถลงว่าลิงกาย | เผือกผ่อง มานา | |
หักด่านผลาญยักษ์ชั้น | นอกม้วยในมรณ์ | |
สองมนุษยนายทัพทั้ง | โยธา มากแฮ | |
ตั้งค่ายเฃามยุรา | ฤทธิห้าว | |
เสนีสี่สดับอา | ดูรด่วน | |
รีบสู่วังทูลท้าว | แทตย์ถ้วนทุกประการ | |
ปางจอมจักรวรรดิเจ้า | มลิวัน | |
สดับเหตุเหนขับขัน | ทุกข้อ | |
โหรทายเมื่อกูฝัน | เหนสบ สมเอย | |
แต่ชาติชายจะท้อ | เทพย์เจ้าจะหยัน | |
ตรัสเหวยขุนราพร้าย | เรวพลัน | |
เกณฑ์รักษาทวารขันธ์ | เขื่อนป้อม | |
เสนีรับรีบผัน | ผายเร่ง กันนา | |
เกณฑ์พวกพลมารล้อม | รอบชั้นเชิงเทิน | |
ราษฎรฦๅข่าวด้วย | อาดูร | |
เพราะเพื่อไพนาสูร | แส่เสี้ยน | |
จึ่งหลานอัชบาลยูร | เหยียบย่ำ ยักษนา | |
เมืองมลิวันจะเพี้ยน | แผกปิ้มเปนพง | |
ยามงายพระพรตไท้ | เสดจคลา | |
ออกพระโรงเสนา | แน่นเฝ้า | |
จึ่งดำหรัสปฤกษา | ทหารเอก ทั่วเอย | |
เราจะรบฤๅจะเร้า | จะรั้งฟังไฉน | |
ไวยวงษทูลว่าให้ | ทูตถึง ก่อนรา | |
แม้มิยอมจริงจึง | จะปล้น | |
ตรัสถามว่าใครพึง | เปนทูต ดีนา | |
ทูลว่านิลนนท์ล้น | ฦกล้ำฉลาดแหลม | |
ตรัสสั่งอาลักษณ์ให้ | เขียนสาสน์ | |
เสรจสั่งนิลนนท์หาญ | ระเห็จฟ้า | |
ถึงเมืองมลิวันทยาน | อยุดเลื่อน ลอยเฮย | |
ตรงช่องบัญชรหน้า | นารถเจ้าจตุเศียร | |
ร้องเหวยจักรวรรดิน้อม | เศียรฟัง | |
สาสน์กนิษฐพระทรงสังข | สั่งใช้ | |
กูเปนทูตมาหวัง | ชูชีพ เองแฮ | |
จักรวรรดิเหนลิงไว้ | สง่ากริ้วตวาดเสียง | |
เหวยลิงมาหยิ่งข้อน | เคืองหู | |
ไยมิลงนบกู | ก่อนนี้ | |
อวดเปนทูตไฉนสู | บทราบ กิจนา | |
แต่ชื่อบบอกชี้ | ชาติเชื้อเดียรฉาน | |
เหวยมารกูนี้ชื่อ | นิลนนท์ | |
เองบ่อสำนึกตน | แต่กริ้ว | |
กูทหารนรายน์รณ | เรืองเดช | |
ยังบเคยนบนิ้ว | นอบน้อมยอมใคร | |
ว่าพลาง ๆ น้อมอ่าน | สาสนทรง | |
นามพระพรตฤทธิรงค์ | เลิศแล้ว | |
อนุชาพระหริวงษ | สวัสดิ์แบ่ง ภาคนา | |
มาปราบอสุรราบแผ้ว | ผ่องให้ภพเกษม | |
ท่านผิดคิดด้วยเด็ก | เดียงสา | |
จับพิเภกตรึงตรา | ตรุไว้ | |
ยังกลับยกไพนา | สูรผ่าน เมืองเอย | |
ทำบเกรงเดชไท้ | ท่านท้าวอวตาร | |
จึ่งพระหริรักษ์ให้ | เรามา | |
เราก็ยังกรุณา | อยู่บ้าง | |
ท่านคิดผิดมาสา | รภาพผิด เสียเฮย | |
ตั้งสัตยต่อมล้าง | โทษพ้นชนม์มลาย | |
จักรวรรดิ์สดับเดือดเยื้อง | ทยานยัก ท่าแฮ | |
กูเพื่อนทศภักต์รหลัก | โลกย์สท้าน | |
พิเภกดุจกนิฐรัก | กูเรียก หานา | |
ยังกลับยกออกต้าน | ต่อต้องจองจำ | |
มันบคิดเจ้าพี่ | มีคุณ มันนา | |
กลับบอกอุบายหนุน | มนุษย์ด้วย | |
มันหวังจะชิงบุญ | สมบัติ พี่นา | |
จนทศภักต์รญาติม้วย | หมดนี้ดีไฉน | |
นิลนนท์ตอบโตเสรจ๑ | สารพัน | |
ขุนยักษยังดึงดัน | เดือดคลุ้ม | |
พานรก็ชักขรรค์ | แสดงฤทธิ เรืองแฮ | |
กวัดแกว่งเปนควันกลุ้ม | กลบทั้งเมืองมาร | |
ชาวเมืองแตกตื่นทั้ง | หญิงชาย | |
ว่าเกิดไฟเวยวาย | วิ่งก้ม | |
บางจูงลูกหลานยาย | ตาเก็บ ของนา | |
วิ่งปทะปะกันล้ม | ทับขว้ำถลำหงาย | |
ลางจูงเมียรักรั้ง | รูบสวย | |
หนุ่ม ๆ รุมกันฉวย | ฉุดคว้า | |
ผัวมุว่ามึงมวย | ตีต่อย กันฤๅ | |
พลางจดหมัดครูท้า | ท่าทิ้งทอดแห | |
สุรางค์นางนาฎท้าว | อสุรี | |
วางกระจกจับหวี | วิ่งเร้น | |
พนักงานเครื่องดีดสี | เซงแซ่ อยู่นา | |
โขลนจาพากันเต้น | ตืนสิ้นสมฤดี๒ | |
ลิงโถมโจมเข้าหัก | ยอดปรา สาทแฮ | |
คีบกลับพลับพลาถวาย | บาทไท้ | |
ทูลเสรจพระอนุชา | ชมชอบ ลิงเอย | |
เรืองเดชหาไหนได้ | ดุจนี้ดีขยัน | |
ขุนยักษยลชั้นยอด | ปรางหัก | |
อัปรยศนิกรยักษ | ยิ่งเศร้า | |
ใช้มารชื่อฤทธิจักร | จรรีบ ไปเอย | |
ทูลราชโอรสเจ้า | ว่าท้าวแทตย์เชิญ | |
สุริยาภพรู้ รีบคลา | มาเอย | |
นบบาทพระบิดา | บอกแจ้ง | |
ลิงทหารมนุษย์มา | ดูหมิ่น | |
จงพอไปยุทธแย้ง๓ | มนุษย์ให้ประไลยลาญ | |
โอรสรับพจน์น้อม | คำนับ ทูลนา | |
มิยากใจไปจับ | มนุษย์นั้น | |
พระชนกชื่นชมรับ | ฃวัญประสิทธิ พรเฮย | |
ลูกรับกลับวังซั้น | สั่งให้เตรียมพล | |
เสนีรับสั่งแจ้ง | จัดพล | |
ยักษพยุหพหล | ฮึกกล้า | |
ไหยรถคชเคยชน | ชนะศึก มากแฮ | |
รถเทียบเกยทองถ้า | ลูกท้าวธจะจร | |
สุริยาภพเข้า | โสรดสรง เสรจแฮ | |
ทรงเครื่องยุทธ์งามยง | ย่างย้าย | |
จับหอกเมฆพัททรง | สถิตย์รถ รัตนเอย | |
ให้เคลื่อนพลพยุหผ้าย | อยุดพื้นสมรภูมิ์ |
คำศัพท์ | คำอธิบาย |
---|---|
เมฆพัท | หอกเมฆพัทเป็นอาวุธวิเศษที่พระอิศวรประทานให้สุริยาภพโอรสท้าว จักรวรรดิ สุริยาภพใช้หอกเมฆพัทสังหารพระสัตรุศ |