แสดงพงษกมเลศเจ้า | จอมลง กาเอย | |
เถลิงอาศน์อนาถองค์ | ตริเอื้อ | |
มาตยมิตรปรยุรวงษ | มวญมอด หมดแฮ | |
เออจักได้ใดเกื้อ | กีดกั้งสกลมาร | |
มณโฑเยาวลักษณ์น้อม | ทูลไข | |
ทรงขุ่นระคายใด | หม่นเศร้า | |
อ้าแม่ร่วมหฤไทย | จักคิด ไฉนแฮ | |
การศึกรุกรบเร้า | สุดท้อรทมกรม | |
หมายจิตรคิดพึ่งไท้ | ไอยกา | |
ยังกลับพิภากษา | เศกแส้รง | |
จักให้ส่งสีดา | ดวงสวาศ | |
พี่ขัดท่านกลับแกล้ง | ด่าซ้ำคำประจาน | |
อรรคเรศสดับถ้อย | พลันทูล | |
ท่านไป่นับว่าประยูร | อย่าเศ้รา | |
พระเดชนเรนทรสูริย์ | โลกยเลื่อง ฦๅแฮ | |
ควรปราบปรปักษเร้า | ราบพื้นปัถพี | |
ทรงสดับสุนทเรศแล้ว | พลันคิด ได้ฮา | |
เออเวทของพระบิตุ | เรศร์ท้าว | |
กระบิลพัทซึ่งอิศ | วรราช ประทานแฮ | |
อาจปราบอรินทรห้าว | ห่ำให้เศิกแสยง | |
กองกูณฑ์หาดกรดตั้ง | ตามนิยม | |
ชุบกระบิลพ่างพรหม | พรอกพร้อง | |
ดินแดนเจดท่าผสม | ปั้นรูป อมรแฮ | |
สุมใส่กองกูณฑ์ต้อง | สุดสิ้นชีวัน | |
ตริเสร็จให้แต่งตั้ง | พิธี การเฮย | |
ยังพระเมรุคิรี | เร่งเร้า | |
มโหทรรับชุลี | ลารีบ | |
เตรียมเสร็จตามสั่งเจ้า | พิภพไท้จอมมาร | |
โองการสั่งให้จัด | โยธา | |
มวญหมู่มาตยามา | สพรั่งพร้อม | |
สนานธารแต่งกายา | กุมหอก แก้วเฮย | |
เถลิงรถพยุหห้อม | ระเห็จห้องเวหน | |
ดลสฐานบรรพตให้ | โยธี | |
รายรอบขอบคีรี | เนื่องหน้า | |
เปลื้องเครื่องจากอินทรีย์ | เสดจสู่ สนานแฮ | |
ทรงเครื่องโยคีผ้า | โพกม้วนโมฬี | |
สรวมประคำธุหร่ำสร้อย | พระตรี สูลเฮย | |
ภูษิตสพักศรี | ชาดย้อม | |
จับหอกกระบิลลี | ลาศสู่ อาศน์เอย | |
ปั้นรูปอมรน้อม | สติตั้งภาวนา | |
พันคาบหยิบรูปเที้ยน | เทวัญ | |
โยนใส่ในกูณฑ์กรรม์ | โรจร้อน | |
อำนาจฤทธิมนต์อัน | อุดมเดช | |
ปวงเทพหวาดวิ่งซ้อน | สู่ไท้ตรีศุลี | |
ร้องทุกข์จอมเทพท้าว | เทวัญ | |
พระมเหศวรทรงธรรม์ | ทราบไท้ | |
ตรัสสั่งจิตุบทผัน | พลันบอก | |
เทพบุตรพาลีให้ | สู่ห้องสฐานเรา | |
จิตุบทรับสั่งแล้ว | รเห็จทยาน | |
ยังทิพยามาสฐาน | กล่าวพร้อง | |
พาลีเทพบุตรหาญ | สู่มหิศวร์ เจ้าแฮ | |
ประนตบทเรศจ้อง | สดับเบื้องบัญชา | |
จึ่งองค์อิศวร์เอื้อน | โองการ | |
ดูก่อนพาลีหาญ | เดชห้าว | |
ทศภักตรประพฤติพาล | มันทุจ ริตแฮ | |
คิดจักล้างเทพท้าว | มอดสิ้นสรวงสวรรค์ | |
เรวไปยุทธแย่งรื้อ | พิธี มันเฮย | |
สรรพสาตรอสุรี | อย่าแผ้ว | |
เทเวศรกับพาลี | รับกลับ กลายแฮ | |
เปนเพศพานรแกล้ว | รีบล้างพิธีมาร | |
ต่างแผลงวรเดชง้าง | คิรีพลัน | |
ทิ้งทับพลกุมภัณฑ์ | พ่ายม้วย | |
สิบภักตร์เหลือบเนตรผัน | พบคิด ฉงนแฮ | |
อ้ายนี่สิตายด้วย | สาตรร้ายรามผลาญ | |
ไฉนมันคืนชีพได้ | มาคง นี้นอ | |
ฤๅว่าวายุบุตรจง | จิตรแสร้ง | |
จำกูจักลองยง | ยุทธต่อ ฤทธินา | |
ตริเสรจจับหอกแกล้ง | โลดเลี้ยวลวงประหาร | |
พาลีโผนเผ่นเข้า | ทยานยัน | |
เหยียบขยิกจิกเศียรกระสรร | ง่าจ้อง | |
สอดหัดถปัดหอกหัน | อสุรเพลี่ยง พลิกแฮ | |
เงื้อพระขรรค์ฟันต้อง | ราพกลิ้งกลางดิน | |
ทศภักตรเทพสาตรต้อง | ปานวาย ชนม์เฮย | |
สุดจักดำรงกาย | ต่อได้ | |
ผละรีบถีบทยานหมาย | มุ่งสู่ สฐานแฮ | |
แค้นขุ่นกระมลไหม้ | รทดท้อหฤไทยทวี | |
เทวาพานเรศร์ล้าง | พิธีกรรม์ | |
สิ้นเสรจเพี้ยนเพศผัน | ไป่ข้อง | |
กลับเปนเพศเทวัญ | ดังเก่า | |
เหินระเห็จเวหาศห้อง | มหิศวร์ไท้ทูลถาม | |
ราพร้ายถึงนิเวศนเข้า | มณเฑียร | |
เลออาศน์หฤไทยเจียน | จักม้วย | |
โอ้อกแต่ตูเพียร | เคี่ยวขับ ศึกแฮ | |
มีแต่ยับย่อยด้วย | มนุษย์แม้แมลงวัน | |
มิหนำซ้ำอิกอ้าย | พาลี | |
มันกลับคืนชีวี | ต่อสู้ | |
ช่วยเพิ่มเดชไพรี | ราญรุก รบแฮ | |
สุดจิตรจักคิดกู้ | นิเวศนเกื้อกูลวงษ | |
อรรคเรศทราบกิจเฝ้า | จึ่งทูล ถามนา | |
ทรงเดชเหตุใดพูล | เทวศเศ้รา | |
ทรงสดับยิ่งอาดูร | บัดตรัส ตอบแฮ | |
พานเรศผัวเก่าเจ้า | กลับฟื้นคืนผจญ | |
ชาเยนทร์ทูลตอบถ้อย | ฤๅเหน จริงเลย | |
ม้วยชีพใครคืนเป็น | อย่าพร้อง | |
พิเภกซึ่งตัวเข็ญ | คอยส่อ | |
ควรฆ่าจึ่งจักต้อง | ตัดเสี้ยนศึกหาญ | |
นฤบาลทรงสดับถ้อย | เปรมปรา โมทยฮา | |
ตรัสว่าจริงกัลยา | กล่าวไซ้ร | |
พี่จักยกโยธา | พิฆาฏ มันเฮย | |
พลั้นสั่งอำมาตยให้๑ | รุ่งแล้วจัดพล | |
มโหทรรับสั่งเจ้า | อสุรี | |
รีบรัดจัดโยธี | แกว่นกล้า | |
อัศวรถคชเสนี | พร้อมพรั่ง | |
คอยเสดจจอมเจ้าหล้า | ที่ท้องสนามใน | |
ทศภักตรเสดจเข้า | ที่สรง | |
ทรงเครื่องพิไชยณรงค์ | เพริศแพร้ว | |
จับหอกกระบิลอง | อาจปราบ ศึกแฮ | |
เสดจสู่ราชรถแก้ว | เร่งให้เดินขบวน | |
ถึงสนามยุทธสั่งให้ | หยุดทัพ | |
เหมาะมั่นตามตำหรับ | ส่ำสู้ | |
ทุกหมวดเร่งกำกับ | ตรวจทั่ว | |
วางอย่างพยัคฆนามกู้ | ก่อให้ศึกแสยง |