สัตลุงทรงรถเร้า | โยธี ท่านนา | |
ตรีเมฆเถลิงหัศดี | ถัดไท้ | |
เดินธุชเร่งทัพลี | ลาศลุ สนามแฮ | |
สั่งอยุดพยุหไว้ | แยกตั้ง สองกอง๑ | |
ปางพิศณุรักษไท้ | ทรงธรรม์ | |
ฟื้นผธมสุริยฉัน | เรื่อฟ้า | |
เสร็จสรงธ่าองค์จรัล | ออกหมู่ กบินทร์แฮ | |
พร้อมสิบแปดมกุฎข้า | บาทก้มประนมกร | |
ภอยินอสุรโห่ก้อง | มรกฎ เฃาแฮ | |
ถามพิเภกประนต | บาทแล้ว | |
ทูลว่าใช่ทัพทศ | ภักตรยก มานอ | |
ตรีเมฆสัตลุงแกล้ว | ชอบไท้เสด็จควร | |
ทรงสดับพิเภกแล้ว | โองการ สั่งเฮย | |
สุครีพเร่งจัดทหาร | แต่ห้าว | |
เราจักออกโรมราญ | อริราช นี้นา | |
สั่งเสร็จชวนน้องทาว๒ | เสด็จขึ้นสนานชล | |
บุตรอาทิตยเร้ารีบ | จัดพหล เสร็จนา | |
พื้นแตพงษ์เทพพล๓ | แกว่นแกล้ว | |
กุมสาตรอาจองผจญ | อริราพ สยบแฮ | |
พร้อมทศโยธาแล้ว | เทียบไว้ตามขบวน | |
สององค์ทรงเครื่องแล้ว | จับศร เสด็จเฮย | |
เถลิงรถเนื่องพานร | นอบน้อม | |
พระลักษณประนมกร | เนาน่า รถนา | |
พลกระบินทร์โห่พร้อม | สนั่นก้องกลองแตร | |
ไชยามโบกธุชผ้าย | นำทัพ | |
มาตุลีคุมขับ | รถเร้า | |
ถึงที่สัตลุงกับ | ตรีเมฆ ตั้งเฮย | |
สองแทตยขับพลเข้า | จู่จ้วงโจมผจญ | |
พลลิงพลยักษกลุ้ม | กลางสมร ภูมิ์เฮย | |
ต่างหวดต่างฟันฟอน | ฟาดทิ้ง | |
ต่างแกล้วต่อหาญรอญ | ราญชีพ กันนา | |
ยักษหวดลิงฟันกลิ้ง | ยักษม้วยสมุทเลย | |
ตรีเมฆโกรธเกรี้ยวขับ | คชา แทงแฮ | |
พลกระบี่มรณา | อเนกผู้ | |
สัตลุงพุ่งสาตรา | สวาวอด วายแฮ | |
สุครีพโกรธโดดสู้ | เผ่นขึ้นงาคเชนทร์ | |
ลูกลมขึ้นรถเจ้า | จักรพาฬ | |
แทงถูกโลทันมลาญ | ชีพแล้ว | |
บุตรรวิหักฅอสาร | ตรีเมฆ ม้วยแฮ | |
วายุบุตรถีบรถแก้ว | หักสิ้นโทรมลง | |
สัตลุงตรีเมฆไท้ | ตกดิน กเดนเฮย | |
เกรี้ยวโกรธพลางทรงศิลป์ | เหนี่ยวน้าว | |
แผลงศรถูกพลกบินทร์ | ตายนับ เอนกนา | |
ซ้ำขับพหลก้าว | สกัดล้างลิงกเจิง | |
พระรามพระลักษณไท้ | แผลงศร กจายเฮย | |
พลแทตยสองนคร | หมดม้วย | |
ศิลป์พระฤกษณตัดกร๔ | ราพสัต ลุงแฮ | |
ตรีเมฆต้องสาตรด้วย | เดชน้องนารายน์ราญ | |
สองล้มพลางอ้างอ่าน | มนต์มหันต์ | |
ศิลป์หลุดหายแผลผัน | โกรธเกรี้ยว | |
เหนี่ยวสายลั่นศรทัน | ใดมุ่ง มาทแฮ | |
แสงลาตรเปนเพลิงเลี้ยว๕ | ไล่ล้างวานร | |
ราเมศพรหมมาศเขม้น | พาดสาย แผลงเฮย | |
พระลักษณอัคนิหมาย | มุ่งล้าง | |
เพลิงสาตรแทตยสูํญหาย | รถคช แหลกนา | |
พลกระบี่ที่ร้าง | ชีพนั้นคืนเปน | |
พรหมมาศปักอกเจ้า | จักรวาฬ ม้วยแฮ | |
ตรีเมฆกลัวชีพมลาญ | คิดลี้ | |
ร่ายเวทแทรกพสุธาน | ลุนาค วอนนา | |
ขออยู่ด้วยเชิญชี้ | ช่องพ้นไภยศร | |
กาลนาคทราบกิจแล้ว | บอกพลัน | |
รับไป่ได้จงผัน | ผาดเร้น | |
ในกรวดหาดแก้วบรร | พตจักร วาฬนอ | |
ยักษ์รับพจนเหาะเขม้น | มุ่งเมื้อโดยคำ | |
ปางพิศณุล้างสัต | ลุงตาย แล้วแฮ | |
ตรีเมฆบัดกายหาย | หลากอั้น | |
ตฤกกริงตรัสถามอุบาย | พิเภก ทูลนา | |
มันคิดหนีเดชดั้น | สู่ด้าวนาคินทร์ | |
ทรงสดับรับสั่งให้ | หณุมาน | |
แทรกแผ่นไผทตามผลาญ | แทตย์ท้าว | |
ลูกลมรับโองการ | ถอยรับ ท่านนา | |
ชำแรกปัถพีด้าว | อุรุคไท้เร็วถึง | |
หณุมานย่างขึ้นพระ | โรงสุวรรณ์ | |
นาคราชออกนาคอนันต์ | เนื่องน้อม | |
ลิงถามนาคแสร้งสรร | เสบอก พรางแฮ | |
ลิงโกรธหางมัดอ้อม | นาคร้องบอกความ | |
ขุนกระบี่ยินพจน์ไท้ | โสมนัศ | |
จึงคลี่คลายหางมัด | นาคแล้ว | |
จรจากพระโรงรัตน | คืนกลับ ขึ้นแฮ | |
รีบเรห็จลุหาดแก้ว | แทบใกล้ จักรวาฬ๖ | |
พลางพินิจทั่วท้อง | สมุทไทย | |
โดยวุฒิปรีชาไวย | ยิ่งผู้ | |
ยลอุทกผุดเปนไพร | พรายปุด ปุดนอ | |
สมนาคบอกเหตุรู้ | มุ่งเขม้นจับมาร | |
อ่านเวทร่างเท่าไท้ | ธาดา | |
หัดถกอบวาลุกา | เฟื่องน้ำ | |
กรวดไหวหวั่นกายา | ยักษเอะ ใจเฮย | |
เผ่นผุดยลลิงชง้ำ | ยักษจ้วงโจมผจญ | |
ตนต่อตนฤทธิล้ำ | ราวี | |
ยกษตระบองลิงตรี๗ | ก่นเกรี้ยว | |
รุกรบตบแทงตี | ต่างจับ กันนา | |
ยักษหวดถูกลิงเลี้ยว | ไล่ล้างยักษทลวง | |
ลูกลมโถมถีบต้อง | กายมาร | |
ฉวยฉุดคทาทยาน | ไล่ล้าง | |
ยักษเสียตะบองดาล | กริ้วโกรธ แล่นนอ | |
ถอนพฤกษาง่าง้าง | เผ่นเข้าตีลิง | |
สวาหลบรับรับจ้วง | โจมปจัญ | |
ฉวยแย่งได้พฤกษพลัน | ถีบซ้ำ | |
ยักษล้มลูกลมยัน | เหยียบอก | |
จิกเกษตรีแกว่งห้ำ | หั่นเกล้ามารมรณ | |
เสร็จผลาญตรีเมฆแล้ว | ขุนสวา | |
พลันเรห็จหิ้วเศียรมา | ที่เฝ้า | |
ประนตพระจักรา | ถวายศิระ มารเฮย | |
พระพิศณุยลเกล้า | แทตยแล้วพูลเกษม | |
พลางตรัสชมฤทธิล้ำ | หาไหน เสมอนอ | |
ใช้กิจได้สมใจ | ดั่งชี้ | |
หาทิพยพิมานไตร | ตรึงโลกย ง่ายแฮ | |
หาอยางหณุมานนี้๘ | ยากแท้สุดหา | |
จักกฤษณตรัสเสร็จขึ้น | รถอินทร | |
พร้อมหมู่พลพฤนทร์ | กลั่นแกล้ว | |
เสียงโห่ลั่นไพรลิน | ลาศกลับ ทัพแฮ | |
บรรลุพลับพลาแล้ว | เสด็จเข้าเนาสฐาน |