ทศภักตรคืนเฃตรขึ้น | ประทับปรา สาทเอย | |
ตรัสบอกยอดกัลยา | ร่วมไร้ | |
ทัพมนุษยสองรา | ปราบยาก นักแม่ | |
แม่จักเหนใครได้ | เดจเสี้ยนสงคราม | |
มณโฑทูลตอบเจ้า | จอมมาร | |
สัตลุงเจ้าจักรวาฬ | เพื่อนท้าว | |
กับตรีเมฆองค์หลาน | สองเลื่อง เดชนา | |
ควรสั่งสองสู่ด้าว | จักได้เผด็จบร | |
ทรงฟังชื่นชอบซ้อง | สารขาน | |
เออพี่ลืมสองมาร | ลับลิ้ | |
เหนสองอาจจักหาญ | หักศึก ได้นา | |
ขวัญเนตรแม่ช่วยชี้ | ช่องนั้นขย้นเหลิอ | |
รับขวัญพลันเข้าที่ | ไสยา | |
ถนอมแอบเอกกานดา | คู่เคล้า | |
สำราญร่วมนิทรา | จวบรุ่ง รางเฮย | |
ดัดผธมเสดจเข้า | สู่ห้องสนานชล | |
เสรจสรงทรงเครื่องแล้ว | ทศเศียร | |
ออกหมู่อำมาตยเดียร | ดาษเฝ้า | |
ต่างตนประนมเนียน | นบบาท ท่านนา | |
คอยรับสั่งนอบเกล้า | พรั่งพร้อมสดุดี | |
มีโองการสั่งให้ | เปาวนา สูรเฮย | |
ลิกขิตราชสารา | เสรจแล้ว | |
กาลสูรรีบไคลคลา | ยังสัต ลุงแฮ | |
แล้วสั่งนนทสูรแกล้ว | รีบผ้ายมัชวารย | |
สองมารรับสั่งแล้ว | ครไล | |
ต่างเผ่นขึ้นม้าไว | ปล่อยห้อ | |
กาลสูรลุเวียงไชย | ท้าวสัต ลุงเฮย | |
ไปสู่มาตยแถลงข้อ | กิจไท้ทุกภาย | |
เสนาพาทูตเฝ้า | จอมมาร | |
ทูลเบิกข้อราชการ | ทราบไท้ | |
สัตลุงจึ่งบรรหาร | ถามเหตุ สหายเฮย | |
ราชทูตทูลกิจให้ | ทราบแล้วอ่านสาสน์ | |
ในลักษณสาสนพระผู้ | จอมยักษ | |
ไป่ศุขเศิกหาญหัก | ยั่วท้าว | |
มีมนุษย์ชื่อรามลักษณ | กับพวก สวาแฮ | |
จองถนนลุด้าว | ต่อตั้งดัษกร | |
พระวงษาใหญ่น้อย | อเนกนับ | |
ออกสัประยุทธทัพ | ยิ่งแพ้ | |
ทั้งพวกพหลยับ | เยินพินาศน์ | |
เชิญสหายไปแก้ | ขุนแค้นในเรา | |
สัตลุงทราบสาสน์แล้ว | ตฤกคิด ฉงนเฮย | |
ทศภักตรท้าวมีฤทธิ | เลื่องหล้า | |
ไฉนสองมนุษยจิตร | หาญต่อ ยทธแฮ๑ | |
จำจักจะยกพยุหร้า | ช่วยร้อนรอนเข็ญ | |
จึ่งสั่งอำมาตยให้ | เกณฑ์ทหาร | |
จักสู่ลงกากาล | พร่งเช้า๒ | |
จับสองมนุษยผลาญ | กับพวก สวาแฮ | |
จัดรถคชรีบเร้า | เลือกล้วนเหล่าฉกรรจ์ | |
กาลสูรรับสั่งแล้ว | คัลไล | |
มาจัดพลแต่ใจ | เก่งกร้าว | |
เปนพยุหทัพไชย | ตามหมวด | |
เสรจกลับกราบทูลท้าว | เสดจขึ้นสรงชล | |
ทรงเครื่องขัติยราชแล้ว | ทรงศรา วธแฮ๓ | |
เสรจสู่เกยเสนา | นอบเกล้า | |
ขึ้นรถเร่งยาตรา | ตามฤกษ | |
หมู่พหลโห่เร้า | ผาดผ้ายโดยลบอง | |
นนทสูรบรรลุด้าว | มัชวารย์ | |
นำกิจกราบทูลหลาน | ท่านไท้ | |
โดยในพระโองการ | ตรัสสั่ง | |
ตรีเมฆทราบเหตุให้ | ขุ่นแค้นคับทรวง | |
จึ่งสั่งอำมาตยให้ | เตรียมพล | |
อาวุธรถคชรณ | แกว่นห้าว | |
วิรุณรีบจัดพหล | ตามสั่ง เสรจแฮ | |
ผูกคชเทียบคอยท้าว | พรั่งพร้อมจตุรงค์ | |
ตรีเมฆเสดจขึ้น | พลันสนาน ชลเฮย | |
ทรงเครื่องอลังการ | ก่องแก้ว | |
ทรงศรสู่เกยพลาน | เลออาศน์ คชแฮ | |
เร่งยาตรพยุหแกล้ว | เกริกหล้าแหล่งไหว | |
สัตลุงตรีเมฆผ้าย | พลขันธ์ | |
จวบทัพสองกุมภัณฑ์ | จิตรแผ้ว | |
เร่งพลรีบจรจรัล | ออกจาก พนมเฮย | |
บันลุลงกาแล้ว | ยกเข้าในเมือง | |
สองราชเสด็จขึ้นพระ | โรงรัต นาเฮย | |
ทศภักตรออกมาตยขนัด | แน่นเฝ้า | |
ยลหลานกับท้าวสัต | ลุงสู่ ท่านนอ | |
ลุกจากอาศน์ตรงเข้า | รับต้อนเตือนเชิญ | |
สัตลุงร่วมอาศนท้าว | ทศกรรฐ | |
ต่างนบนอบตามฉัน | เพื่อนพ้อง | |
ตรีเมฆอภิวันท์ | องค์บิตุ ลานา | |
เจ้าจักรวาฬกล่าวพร้อง | เศิกเสี้ยนมนุษย์ไฉน | |
ทศภักตรแถลงเศิกซั้น | สองมนุษย์ | |
มีสาตรศรฤทธิรุท | เรี่ยวล้ำ | |
พลกระบี่นับสมุท | สุดต่อ ฤทธินา | |
อีกพิเภกมันซ้ำ | ส่ายไส้สู่อรินทร์ | |
สัตลุงยินพจนแล้ว | รับอา ษาเฮย | |
วันพรุ่งจักยาตรา | แต่เช้า | |
จับมนุษยกับสวา | ฟันฟาด | |
มัดพิเภกผู้เจ้า | เล่ห์ให้พระองค์ | |
พลางถามตรีเมฆเจ้า | มัชวารย์ พ่อเฮย | |
ผู้ร่วมวงษพรหมมาน | เลิศแล้ว | |
จักต่อฤทธิมนุษย์หลาน | คิดเล่ห์ ไฉนพ่อ | |
ตรีเมฆผู้จิตรแกล้ว | โอษฐอ้างอาษา | |
จึ่งสั่งอำมาตยให้ | แต่งสุพรรณ ภาชนเฮย | |
ตั้งเล่าคาวหวานสรรพ | รศพร้อม | |
กับเลี้ยงเหล่าพลขันธ์ | จงทั่ว ทัพแฮ | |
ยักษมโหทรน้อม | รับถ้อยถอยคลาน | |
หมายเกณฑ์วิเสศพร้อม | ฉับไว | |
แล้วเสร็จต่างขนไป | เทียบตั้ง | |
พนักงานฝ่ายข้างใน | ตั้งเครื่อง ถวายแฮ | |
สิบภักตร์ชวนกระษัตริย์ทั้ง | ทวิไท้เสพยสุรา | |
ฝูงอนงค์แต่งแง่ล้วน | เฉิดฉาย | |
บ้างอยู่งานพัดชาย | เนตรชม้อย | |
บ้างรินสุราถวาย | สามกระษัตริย ท่านนา | |
บ้างเรื่อยรำกรีดก้อย | ขับไม้มโหรี | |
สองกระษัตริยเสวยเสรจแล้ว | ลามา ทัพแฮ | |
สั่งมาตยเตรียมโยธา | เทียบไว้ | |
รุ่งเช้าจักยาตรา | โหมหัก ศึกเฮย | |
สองมาตยรับสั่งไท้ | รีบเร้าจัดพหล | |
พอแสงสุริยส่องพื้น | คัคณานต์ | |
สองกระษัตริย์สนานธาร | ผ่องแผ้ว | |
ทรงเครื่องยุทธอลังการ | กอบฤกษ วันนอ | |
ทรงคชทรงรถแก้ว | ตรัสให้เดินพล |