๏ บรรดาพานเรศเฝ้า		บทมาลย์
ต่างโศกแสนสงสาร		อยู่เกล้า
แต่ศรีหณุมานชาญ		ฤๅเชื่อ ใจเลย
ขอศพชันสูตรเข้า		ใส่ไว้เชิงตะกอน ฯ

บรรดาวานรที่เฝ้าอยู่ต่างพากันเศร้าโศกสงสารพระราม แต่หนุมานมิได้ปลงใจเชื่อขอพิสูจน์โดยนำร่างนางขึ้นวางบนกองไฟ