ปางแทตยสองสุ้มสืบ | สงคราม | |
ปรากฎสารันต์นาม | ออกอ้าง | |
ยลอุปราชมลายราม | รอญชีพ แล้วนา | |
ไหยรถคชแหลกล้าง | หมดม้วยพลณรงค์ | |
ตัวสั่นขวัญโดดดิ้น | อาดูร | |
คืนสู่ลงกาทูล | แทตยไท้ | |
องค์อิศรอสูร | ทราบเหตุ พินาศนา | |
ทรงโศกกำสรวญไห้ | สอึกสอื้นรำพัน | |
สิบโอษฐออกโอษฐโอ้ | อนิจจา | |
หลัดหลัดบัดอะนุชา | ชีพม้วย | |
เลิศฤทธิวิทยาปรา | กฎก่น ศึกเฮย | |
เสียเกียรติ์เสียชีพด้วย | เพลี่ยงพลั้งไพริน | |
เวียงวุ่นขุ่นเฃตรแค้น | รำคาน | |
เฉินฉุกทุกทวยมาร | มากร้อน | |
ใครจักกอบกู้การ | กลหัก ศึกเฮย | |
เสียพ่อพี่จำข้อน | อกอั้นตันใจ | |
แขงขืนกลืนเทวศกลั้น | กลับคิด แค้นนา | |
เหม่เหม่ประจามิตร | หมิ่นได้ | |
ทรนงไป่เกรงฤทธิ์ | กำมะลาศน์ พงษแฮ | |
จำจักคิดประหารให้ | เหือดสิ้นสุดณรงค์ | |
ดำริห์ดำรัสเอื้อน | โองการ | |
เหวยเหล่านางพนักงาน | อย่าช้า | |
เรียกอินทรชิตชาญ | เชิงยุทธ มาแฮ | |
บอกว่ากูคอยถ้า | ธุระร้อนการเรว | |
สุาวสุรางค์รับสั่งแล้ว | รีบบท จรนา | |
ถึงถั่นทูลโอรส | เร่งเฝ้า | |
ปางปิ่นดะไนยทศ | เศียรทราบ กระแสแฮ | |
ทรงเครื่องเสรจเสดจเข้า | สู่ท้องโรงคัล | |
ถับถึงที่เฝ้าพระ | บิตุรงค์ | |
ประนตบาทยุคลบง | กชไท้ | |
จอมมารบัดบงองค์ | เอารส ท่านนา | |
ดำรัสเรียกดะไนยให้ | ชิดข้างบรรฐรณ์ | |
ทศภักตรพลางโศกเอื้อน | อรรถไข | |
อาวพ่อออกชิงไชย | ชีพม้วย | |
เสียส่ำอะสุระประไลย | ลาญแหลก ลูกเอย | |
เจบจิตรบิดาด้วย | มนุศยน้อยทนงยง | |
เหิมฮึกคึกคาดมล้าง | ลงกา | |
หมายฤทธิลิงมารระอา | อ่อนแพ้ | |
กำเริบเร่งพลพา | นรอุก รุกพ่อ | |
พ่อจักเหนใครแก้ | กอบเกื้อการผลาญ | |
โอรสพลันสดับไท้ | บิตุรงค์ | |
ภักตรเผือดพูนโศกทรง | ร่ำไห้ | |
เสียดายพระอาวองค์ | อุปราช มลาญเฮย | |
อานุภาพปราบศึกได้ | ทั่วด้าวแดนสวรรค์ | |
ดังฤๅพระเพลี่ยงพล้ำ | ประจา มิตรแฮ | |
ถนัดว่าวงษ์ธาดา | เดชกร้าว | |
เทพประสิทธิอวยอา | วุธเวท พระเอย | |
ทุกทิศทุกไทท้าว | รั่วรู้ดูแคลน | |
เราพงษ์แผนผ่านฟ้า | ฟูนาม | |
เคยปราบอมรขาม | ฤทธิ์สะท้าน | |
บัดทูลว่าสงคราม | ลิงมนุศย์ นี้นอ | |
ข้าจักอาษาต้าน | ต่อโต้ตอบสนอง | |
ยี่สิบโสตรสดับถ้อย | อินทรชิต | |
สบประสงค์ทรงศรวลคิด | คาดได้ | |
อวยพรหัตถ์ลูบปฤษ | ฎางค์ราช ดะไนยนา | |
เอารสลาชนกไท้ | เสดจเฝ้าชนนี | |
ทูลว่าอุปราชแกล้ว | ยุทธการ | |
ออกศึกเสียพลมาร | ป่นแป้ง | |
รามลักษณ์หักหาญราญ | รอญชีพ ท่านเฮย | |
ปรปักษจักยกแย้ง | ยาตรเข้าชาญนคร | |
ข้าจักขอต่อโต้ | ตอบแทน ท่านนา | |
เผยอยศวรพงษ์แผน | เผ่าไท้ | |
มณโฑสดับแสน | ประหวัด หวั่นทรวงเฮย | |
อรโอบโอรสให้ | พร่ำพร้องรำพัน | |
อ้าพ่อจักสู่สู้ | ศึกคราว นี้นอ | |
มนุษย์แต่สองศรราว | กรดแกล้ว | |
ตรีเศียรทูตขรอาว | ออกยุทธ พ่อเอย | |
องค์ละองค์เลิศแล้ว | รอดม้วยฦๅมี | |
คาบนี้มีเผ่าพื้น | พลสวา | |
เจดสิบเจดสมุทมา | มากใช้ | |
ทั้งอุภัยนัคคะระพา | นเรศฤทธิ เรืองเอย | |
พ่อจักอาษาไท้ | ชนกต้องตรองการ | |
อินทรชิตประดิษถ้อย | ทูลชบัด | |
ใดพระชนนีตรัส | เกี่ยวข้อง | |
ดูเบาเผ่าแผนพรรฒ | อสุรราช ฤทธิฤๅ | |
ทรงเทพสาตราก้อง | แกว่นแกล้วกลางสนาม | |
ศึกสองมนุษย์น้อย | พานร | |
มีแต่อาวุธศร | สิ่งสู้ | |
ลูกเรืองฤทธิ์ณรงค์รอญ | ราญเศิก สลายนา | |
สาตรสิทธิวิทยารู้ | เลิศด้าวแดนไตรย์ | |
พระอย่าวิตกต้อง | กังวล | |
การซึ่งจะผจญรณ | รบร้า | |
ลาบาทพระนางมณ | โฑคลาศ มาแฮ | |
ออกพระโรงเร่งข้า | บาทให้เตรียมพล | |
มโหทรรับสั่งไท้ | เอารส ท่านนา | |
เรียบตุรงค์รถคช | ร่านร้าย | |
ทุกทวยนิกรทศ | ทมิฬหมวด มารแฮ | |
โดยพยุห์แสนยาย้าย | ยาตรถ้วนกระบวนเกณฑ์ | |
พลกรีขี่คชฟ้อน | ฃอกราย | |
พลแสะรำทวนทาย | กระทืบเท้า | |
พลรถกระลึงสาย | ธนูเหนี่ยว น้าวแฮ | |
พลรบกุมสาตรเร้า | ร่านร้าเริงผจญ | |
ขุนรถจัดรถไท้ | เทียมสีห์ | |
ครบเสร็จลามพันลี๑ | ลาศล้อม | |
โลทันแทตย์สารถี | กุมหอก หาญเฮย | |
โสภิตเครื่องสูงพร้อม | เฉิดกั้งบังสูรย์ | |
ครบจัดอสุรพื้น | พลขันธ์ | |
ดื้อดุกำเดาะฉกรรจ์ | เกริ่นก้อง | |
หอกดาบธุชเกาทัณฑ์ | ทวนเทิด ทายแฮ | |
ทุกหมวดทุกกองจ้อง | ประจุริ้วเรียงราย | |
องค์อินทรชิตเชื้อ | พรหมพงษ์ | |
จวบฤกษเสดจสรงทรง | เครื่องแพร้ว | |
กรกุมพระแสงยง | ยุทธย่าง มานา | |
เสดจสู่ราชรถแก้ว | ตรัสให้คลายกระบวน | |
น่ายลพลพยุห์ครื้น | เครงคฤก | |
หารเหิ่มกระหึมฮึก | โห่ร้อง | |
ดุรงค์รถคชคะคึก | คักคั่ง กันแฮ | |
ทัพถับกระทั่งท้อง | ที่พื้น สมรภูมิ์๒ | |
พลันประทับรดับพร้อม | เพลงยุทธ | |
ชุมค่ายโดยนามครุธ | แต่งตั้ง | |
รอรับทัพมนุษย | สถิตยมั่น ไว้นา | |
ไตรตรวจเตรียมพลทั้ง | ฆาฏฆ้องกลองประโคม |