น้องท้าวทศภักตรเศ้รา | โศกสลด | |
กรรณวิ่นจมูกหมด | ฃาดเหี้ยน | |
เสียแรงเลื่องฦๅยศ | ฦๅเดช กระเดื่องนา | |
ออกศึกมาแพ้เสี้ยน | ด่ำเตี้ยเดียรฉาน | |
ยิ่งคิดยิ่งแค้นแน่น | ทรวงใน | |
ชลเนตรอาบภักตรไหล | เล่หน้ำ | |
ขึ้นยังพระโรงไชย | เฝ้าบาท เชฐนา | |
เหลือสบหมู่อมาตย์ซ้ำ | ภักตรก้มเกี่ยงอาย | |
ทศเศียรเหนพระน้อง | ทักถาม | |
ใดพ่อออกรบราม | คามนี้ | |
ย่อยยับลับหลงความ | กลฬ่อ ลวงฤๅ | |
ฤๅศึกแรงกว่ากี้ | ก่อนล้างปางปฐม | |
ทูลว่าข้ารบด้วย | พานร | |
จับสุครีพหนีบจร | จวบแค้วน | |
หณุมานรีบตามรอญ | ชิงหลุด ไปเฮย | |
เหตุไม่ทันรู้แค้น | คิดแก้เผ็ดลิง | |
ปราไชยไชยเยศแท้ | ธรรมดา นาพ่อ | |
ฤทธิเดชเจ้าฤๅชา | ใช่น้อย | |
เสียทีจุ่งคิดมา | นะมุ่ง ใหม่นอ | |
เสียหนึ่งจักได้ร้อย | เท่าแก้ทางกล | |
ยินเสิมเหิมฮึกสู้ | ทูลสาร | |
ลิงมนุษยน้องจักผลาญ | จุ่งได้ | |
ฃอลาสู่พรหมาน | ฃอโมกข ศักดิแฮ | |
จักกลับมาล้างให้ | ศึกเหี้ยนเตียนหาย | |
ทศเศียรฟังเสนาะถ้อย | แย้มสรวล | |
เออพูดพี่เหนควร | ชอบแท้ | |
ฃ้าศึกที่มากมวญ | จักมอด ม้วยนา | |
เพราะเดชเจ้ากอบแก้ | เกียรดิ์ไว้วงษเฉลิม | |
กุมภกรรฐประนตน้อม | ชุลีลา | |
เหาะลิ่วหมายพรหมมา | ลุแล้ว | |
จึ่งทูลแก่อัชดา | โดยเหตุ | |
ศึกฮึกฃอหอกแก้ว | ต่อล้างไพรินทร์ | |
พรหมมินทร์ยินถ้อยตอบ | กุมภกรรฐ์ | |
โมกขศักดิ์ประเสริฐสรร | เศกสร้าง | |
เปนใดเกิดเหตุอัน | วิปริต ถนิมแฮ | |
สูสัตยเสียไปบ้าง | จึ่งได้ดาลเปน | |
ฃ้าถือสัตยเที่ยงแท้ | โดยความ ตรงเอย | |
ทศภักตร์ลักเมียราม | ซ่อนไว้ | |
ผัวเขารีบติดตาม | เกิดศึก ใหญ่นา | |
ข้าฃัดเชฐกริ้วไซ้ | จึ่งต้องสนองคุณ | |
เออทศเศียรนี้ชั่ว | นานา จริงนอ | |
เที่ยวเบียดเบียนเทวา | ทุกชั้น | |
แล้วส่งหอกศักดา | ช้ำสั่ง สอนแฮ๑ | |
เองจุ่งถือซื่อหมั้น | มุ่งแท้ทางธรรม | |
อภิวันท์รับหอกได้ | โดยถวิล | |
ลาบาทบรมพรหมมินทร์ | ไป่ช้า | |
ถีบทยานผ่านเมฆิน | ดลนิเวศน์ แล้วนอ | |
สั่งฤทธิกาสูระฃ้า | บาทตั้งโรงพิธี | |
ฤทธิกาสูรเร้ารีบ | จัดการ | |
หมายออกบอกพนักงาน | ทั่วหน้า | |
แล้วเสร็จยกพลมาร | เมื้อป่า | |
รีบเร่งพลเลื่อยล้า | ลุด้าวสีทันดร | |
จึ่งสั่งกะให้ปลูก | โรงพิธี | |
แทบฝั่งสีทันดร | ถูกต้อง | |
พวกยักษวิ่งโกลี | รดมปลูก | |
สี่มุขสิบเก้าห้อง | อีกทั้งเฉลียงราย | |
หลังคาแดงแย่งล้ำ | ลายทอง | |
นาคปกตัวลำยอง | ยกตั้ง | |
ช่อฟ้ามาศสุกรอง | พื้นกจก จรุญแฮ | |
งามแย่งน่าบันทั้ง | ทั่วลว้นลายสุวรรณ | |
ปักฉัตรราชวัตรล้อม | ศิลา | |
ทิวธวัชตรูตา | แต่งไว้ | |
หอ้ยพวงบุบผามา | ไลกลิ่น ตระหลบเอย | |
ตามราชรับสั่งใช้ | ทุกข้อบริบูรณ | |
กุมภกรรฐ์ออกอมาตยพื้น | พลมาร | |
ตรัสเรียกมหากาล | กาจแกล้ว | |
จงเตรียมรถราพหาญ | เหิมยุทธ นาฮา | |
พออรุณเรื่อแล้ว | จักย้ายคลายกระบวน | |
กูจะไปตั้งกิจ | พิธี | |
ลับโมกขศักดิเพื่อมี | เดชล้ำ | |
ปราบศึกที่ย่ำยี | ดูหมิ่น เรานา | |
สมมาดจักหั่นห้ำ | หอ่นให้หลอเหลือ | |
มหากาลรับแล้วออก | มาพลัน | |
เร่งรัดราพตัวสรร | เศิกกล้า | |
เปนขบวนประพาศวัน | ชมพฤกษ ไพรแฮ | |
ถือธวัชจัดทัพหน้า | นับห้าพันพล | |
ขวาแปดพันพวกพื้น | ปืนพิศม์ | |
อีกเท่าถือศรสิทธ | ปีกซ้าย | |
พลตั้งโล่ดาบกฤช | ถัดรถ ทรงเฮย | |
พร้อมเสร็จคอยเสด็จผ้าย | พยุหล้วนเริงณรงค์ | |
รพีพรรณโอภาษแผ้ว | นภดล | |
อุปราชเสด็จสรงชล | ชุ่มชื้น | |
โปรยปรายกลิ่นเสาวคนธ์ | อายอบ องค์เอย | |
ทรงสนับเพลาตาดพื้น | เพชรพร้อยพลอยแกม | |
ภูษาลายมาศทั้ง | ฉลององค์ เกราะเอย | |
ตาบทิศสังวาลทรง | เฟื่องห้อย | |
พาหุรัดวไลยลง | ยาประดับ วิเชียรเฮย | |
ทรงประวิชเพชรย้อย | แปดนิ้วจรัศเรียง | |
ทรงทัดกรรเจียกแก้ว | เนาวรัตน์ | |
อีกพระขรรค์เพชรขัด | มั่นแล้ว | |
โมกขศักดิธารหัดถ์ | ขวาสง่า งามนอ | |
พร้อมเสร็จดูพร่างแพร้ว | เพริศล้วนแดงจรูญ | |
ขึ้นรถรถเลิศล้ำ | พรรณราย | |
กงมาศกาบบัวหงาย | สุกจ้า | |
สามงอนอ่อนชดปลาย | ธงสบัด | |
ขุนรถขับโตกล้า | เผ่นคว้างกลางพล | |
สังขแตรคู่แห่ฆ้อง | ประโคมขาน | |
พลโห่ครบไตรยวาร | ยาตรเต้า | |
ข้ามเขาป่าลำธาร | ทิวทุ่ง | |
พ้นเจตสมุทเข้า | เฃตรล้อมโรงพิธี | |
บรรหารสั่งอมาตย์ผู้ | ชาญฉกรรจ์ | |
จัดพยุหเศิกสำคัญ | รอบรู้ | |
น้ำบกแยกพลขันธ์ | รายรอบ นาฮา | |
สัตวเน่ากลิ่นเหมนอู้ | อย่าให้มาเหน | |
สั่งเสร็จเสด็จเข้า | โรงพิธี | |
จุดธูปเทียนสรวงพลี | นบไหว้ | |
แล้วโปรยบุษมาลี | เลือกเจต สีนา | |
เลือดมฤคโคถึกใช้ | ใส่เบื้องบัดพลี | |
เสร็จแล้วยกหัตถ์ขึ้น | ประนม | |
ไหว้เดชบรมพรหม | เมศเจ้า | |
บริกรรมวิทยาคม | โดยเลศ พันพ่อ | |
กรจับโมกขศักดิ์เข้า | ลับล้างระบายคม |