ลูกลมเลิศเลื่องล้ำ | เลอหาญ | |
ลาจากองค์นงคราญ | นึกได้ | |
เรามาสื่อสืบสาร | เสร็จสบ นางนา | |
จำประลองฤทธิให้ | หากรู้แรงมาร | |
ตริเสร็จระเห็จขึ้น | รุกขา | |
หักกิ่งจันทน์จำปา | ปีบแก้ว | |
ม่วงลมุดพุทรา | สลัดหล่น ลงแฮ | |
ทึ้งฉุดหลุดรากแล้ว | แกว่งคว้างพลางโยน | |
เกบผลพฤกษปอกปล้อน | เปลือกดม | |
ปะรศโอชาอม | โอษฐเคี้ยว | |
ผลใดดิบขื่นขม | คายสาด เสียนา | |
ผลที่เฝื่อนฝาดเปรี้ยว | ปร่าสิ้นโปรยลง | |
พลางแผลงสุรเดชล้ำ | โลดโผน | |
ยังยอดพฤกษาโจน | จวบพื้น | |
หันหกคะเมนโหน | หัวกลับ กลอกแฮ | |
กระทืบกระเทือนคฤ้ๅน | ครั่นด้าวดินไหว | |
บัดมารนายหมวดเฝ้า | สวนขวัญ | |
ต่างตื่นแลลิงฉกรรจ์ | เก่งร้าย | |
ถอนหักพฤกษาสรรพ์ | สวนย่อย ยับนา | |
ร้องเรียกเพื่อนเร็วผ้าย | ช่วยคล้องลิงดง | |
เหล่ายักษยินเรียกร้อง | รีบมา | |
ถือบ่วงตะบองอา | วุธพร้อม | |
แสงส่ำอสุรดา | ดาษนับ หมื่นเฮย | |
เกรียวสระพรั่งพรูล้อม | ไล่เลี้ยวจับลิง | |
ขุนลิงเลิกคิ้วลู่ | หลุบกรรณ์ | |
ยักษโกรธโดดดาบฟัน | หอกห้ำ | |
ลิงหลอกกลอกกลับผัน | โผนกัด ยักษนา | |
มือตบตีนเตะซ้ำ | ซบซ้อนนอนตาย | |
พลยักษยิ่งเนื่องเข้า | โรมยุทธ์ | |
พุ่งซัดสาตราวุธ | ว่องจ้อง | |
ลูกลมหลีกหลบฉุด | ชิงสาตร ยักษนา | |
ฟาดฟัดวัดเหวี่ยงต้อง | ราพร้ายตายเปลือง | |
เหลือตายต่างรีบเฝ้า | พันกุมาร | |
ทูลว่าลิงจัณฑาล | เผือกผู้ | |
เข้าสวนหักพฤกษราญ | รอนราพ แลเฮย | |
ข้าบาทออกต่อสู้ | สุดต้านทานผจญ | |
บัดพันบุตรท้าวยี่ | สิบกร | |
สดับเดือดดังคมศร | เสียบไส้ | |
ต่างกระทืบบรจ์ฐรณ์ | เสทือนลั่น สนั่นแฮ | |
พลางสั่งเสนาให้ | จัดพร้อมพลขันธ์ | |
เสนีประนตน้อม | คำนับ | |
จัดสหัศทัพสรรพ | เสร็จไว้ | |
เตรียมรถรัตนประทับ | เกยมาศ | |
คอยพระโอรศไท้ | ท่านทั้งพันองค์ | |
พันองค์สรงโสรดสิ้น | ราคี | |
ทรงเครื่องเรืองมณี | นพพร้อย | |
กุมศรศักดาลี | ลาศสู่ รถนา | |
ให้ยกจัตุรงค์คล้อย | เคลื่อนริ้วทิวพล | |
ราชรถสหัศราพทั้ง | พันทรง ศึกแฮ | |
เทียมพยัฆสีหราชอง | อาจห้าว | |
โลทันแต่ลตนยง | ทยานขับ รถนา | |
กงเลื่อนกำลั่นด้าว | ภาคพื้นดินกเทือน | |
เสียงอธึกพันฦกก้อง | กาหล | |
บังแทรกบังสุริยน | กลดกลิ้ง | |
เปนขนัดแน่นสับสน | อสุรเอิก อึงนา | |
ทิวธวัชฉัตรฉานพริ้ง | เพริศพร้อมอภิรมย์ | |
มวญหมู่พยุหพ้อง | พลขันธ์ | |
เหิมฮึกกำแหงหรรษ์ | หื่นห้าว | |
ศีตัวต่างศีพรรณ | ภักตรแผก กันนา | |
เสโล่หโตมรง้าว | ครบถ้วนขบวนพล | |
ถึงสวนรับสั่งให้ | พลมาร | |
เรียงรอบรายอุทยาน | แยกล้อม | |
เสนารับบรรหาร | รีบแวด วงนา | |
ทุกหมู่พลยักษพร้อม | พรั่งหน้าดาประดัง | |
โอรศทศภักตร์ทั้ง | พันทรง ศรแฮ | |
เถลิงรถทรนงค์อง | อาจแกล้ว | |
ตรัสถามว่าลิงดง | เนาถิ่น ใดนา | |
มาลักหักสวนแล้ว | ไล่ล้างมารไฉน | |
ลิงว่ากูอยู่ด้าว | แดนไพร พู้นเฮย | |
เหนพฤกษสำคัญใจ | ป่ากว้าง | |
เที่ยวมาพักอาไศรย | เสพยพฤกษ ผลนา | |
มารไล่กูกูมล้าง | ยักษร้ายวายชนม์ | |
พันองค์ทรงสดับถ้อย | นึกมา นะเฮย | |
กูฃัติยวงษา | ชาติแกล้ว | |
ไป่ควรรบกับสวา | หินชาติ | |
พันราพดำริห์แล้ว | ตอบถ้อยพานร | |
สวนนี้บิตุราชเจ้า | จอมมาร | |
ทรงมอบกูอภิบาล | ปกป้อง | |
เองอาจอหังการ | จักจับ ถวายนา | |
ผิว่ากลัวตายต้อง | นบน้อมยอมตัว | |
ลิงตอบพันราพด้วย | คำผรุศ | |
กูไป่เกรงเดชยุทธ | ยักษร้าย | |
ส่ำสหัศกุมารสุด | แสนโกรธ ลิงนา | |
สั่งหมู่พลมารย้าย | แยกเข้ารอญลิง | |
พลมารหาญฮึกเข้า | โรมลิง | |
ลิงกระชากยักษชิง | ฉุดยื้อ | |
หลุดกรก่ายตนพิง | ทับเพื่อน กันนา | |
ลิงรุกคลุกคลีดื้อ | โดดดั้นพันมาร | |
พลอสูรหนุนเนื่องเร้า | ราวี | |
กวัดแกว่งคทาตี | ไขว่คว้าง | |
ลางโผนพุ่งจรี | ราญรบ ลิงนา | |
ลิงแย่งแทงฟันล้าง | ชีพม้วยมารพล | |
พันราพต่างโกรธน้าว | แผลงศร | |
หมายพิฆาฏพานร | เด็จเกล้า | |
วายุบุตรยกบาทกร | โจมจับ ศรนา | |
หักคว่างพลางโถมเข้า | ต่อด้วยพันมาร | |
ฟาดฟันรถรัตนสิ้น | สัตวสีห์ | |
ยักษที่กลัวชีวี | วอดเร้น | |
องค์สหัศกุมารมี | กมลมุ่น มุเฮย | |
ต่างกระโดดโลดเต้น | ไล่ต้อนตีลิง | |
หณุมานหาญฮึกห้าว | เหิมฤทธิ | |
ฉวยชักตรีกระชิด | ฉับผ้าย | |
โถมแทงแย่งยุทธติด | ตามฆ่า ยักษเฮย | |
องค์สหัศราพร้าย | วินาศม้วยหมดพัน | |
พลมารที่หลบเร้น | รอดมรณ์ | |
ผังสู่มโหทร๑ | ถ่องถ้อย | |
โดยเหตุแห่งพานร | เผือกหัก สวนนา | |
พระกุมารสิบร้อย | รบสู้เสียชนม์ | |
มโหทรสดับสิ้น | อนุสนธิ์ | |
ร้อนจิตรดังเพลิงลน | ลวกไหม้ | |
รีบทูลพระจุมพล | จอมภพ มารนำ | |
ต้นแต่ลิงหักไม้ | จวบสิ้นอวสาน |