๏ พอสามยามย่ำฆ้อง		คนหลับ
ขึ้นผูกพระสอกับ		กิ่งไม้
หณุมานมุ่งมองขยับ		คอยอยู่
พอโลดรองรับได้		ตัดผ้าวางลง ฯ

ล่วงยามสาม ผู้คนหลับ นางสีดาขึ้นต้นไม้ผูกศอไว้กับกิ่งไม้ หนุมานแอบดูอยู่ก็โผนเข้าไปรับ ตัดภูษาที่ผูกศอแล้ววางนางลง