เซงเคงเป็นไม้ต้น สูงได้ถึง ๑๐ ม.
ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปขอบขนานแกมรูปรีหรือรูปใบหอก กว้าง ๔-๘ ซม. ยาว ๑๐-๒๐ ซม. ปลายเรียวแหลม แหลม หรือมน โคนรูปลิ่ม ขอบจักฟันเลื่อยหยาบ แผ่นใบเกลี้ยง เส้นแขนงใบข้างละ ๑๔-๒๐ เส้น ปลายเส้นจดปลายจัก ก้านใบยาว ๒-๔ ซม. หูใบค่อนข้างติดทน
ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ออกที่ปลายกิ่งเป็นช่อใหญ่ กว้างและยาว ๘-๑๒ ซม. มีขนสั้นหนานุ่มก้านดอกยาว ๓-๕ มม. ดอกสีขาว กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วย ยาว ๒-๓ มม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก ยาวประมาณ ๑ มม. ปลายแฉกมนหรือแหลม ติดทนกลีบดอก ๕ กลีบ รูปไข่กลับหรือรูปเกือบกลม กว้าง ๓-๔ มม. ยาว ๔-๕ มม. ปลายมนหรือเว้าตื้น ก้านกลีบสั้น เกลี้ยงหรือมีขนเล็กน้อยที่โคนกลีบด้านในเกสรเพศผู้ประมาณ ๒๐ เกสร รังไข่กึ่งใต้วงกลีบมี ๒-๓ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๒ เม็ด ปลายรังไข่มีขนยาว ก้านยอดเกสรเพศเมีย ๒-๓ ก้าน โคนเชื่อมติดกัน มีขนยาวนุ่ม ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่มเล็ก
ผลแบบผลเทียมเนื้อนุ่ม ทรงรูปไข่ กว้างได้ถึง ๑ ซม. ยาวได้ถึง ๑.๕ ซม. ผนังผลมีเนื้อเล็กน้อยมีกลีบเลี้ยงติดทน เมล็ดรูปทรงกลม ขนาดใหญ่ มี ๑-๒ เมล็ด
เซงเคงอาจเป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย มีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคเหนือและภาคตะวันตกเฉียงใต้ พบตามป่าดิบหรือป่าดิบเขาต่ำ ที่สูงจากระดับทะเล ๖๐๐-๑,๔๐๐ ม.