เขี้ยวกระแตเป็นไม้พุ่ม สูงประมาณ ๒ ม.
ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่ กว้าง ๒.๕-๓.๕ ซม. ยาว ๕-๗ ซม. ปลายเรียวแหลม โคนสอบ ขอบเรียบ แผ่นใบด้านบนเป็นมัน เส้นแขนงใบข้างละ ๓-๕ เส้น ก้านใบยาว ๑-๒ มม. ใบที่อยู่ปลายกิ่งมักจะใหญ่กว่าใบที่อยู่ทางโคนกิ่ง หูใบอยู่ระหว่างก้านใบ
ดอกออกเดี่ยวตามง่ามใบหรือเหนือรอยแผลใบ และปลายกิ่ง สีขาว กลิ่นหอม ก้านดอกสั้นมาก กลีบเลี้ยงรูปถ้วย สั้นมาก ปลายจักถี่ ดอกรูปดอกเข็ม กลีบดอกโคนติดกันเป็นหลอดยาว ๑.๒-๑.๕ ซม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปไข่ ปลายแหลม ยาวประมาณ ๑ ซม. เกสรเพศผู้ ๕ อัน อับเรณูติดที่ปากหลอดกลีบดอก รังไข่อยู่ใต้วงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๑ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมียยาวประมาณ ๑.๕ ซม.
ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง
เขี้ยวกระแตเป็นพรรณไม้ต่างประเทศ มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย นำเข้ามาปลูกเป็นไม้ประดับเนื่องจากดอกหอมและบานพร้อม ๆ กัน ออกดอกในฤดูร้อน.
- ชื่อหลักหรือชื่อทางการ
- เขี้ยวกระแต
- ชื่อวิทยาศาสตร์
- Psilanthus bengalensis (K. Heyne ex Roem. & Schult.) J. F. Leroy
- ชื่อสกุล
- Psilanthus
- คำระบุชนิด
- bengalensis
- ชื่อผู้ตั้งพรรณพืช
-
- Roemer, Johann Jakob
- Schultes, Josef (Joseph) Augus
- ช่วงเวลาเกี่ยวกับผู้ตั้งพรรณพืช
-
- Roemer, Johann Jakob (1763-1819)
- Schultes, Josef (Joseph) Augus (1773-1831)
- ผู้เขียนคำอธิบาย
- ผศ.จิรายุพิน จันทรประสงค์