ดาวลดาเป็นไม้อิงอาศัยขนาดเล็ก ทุกส่วนมียาง สีขาวคล้ายน้ำนม ต้นและกิ่งห้อยลู่ลง ยาว ๑๐-๕๐ ซม. ไม่เลื้อยพัน ลำต้นและกิ่งผอมเรียว รูปทรงกระบอก เมื่อ แก่สีเขียวถึงสีเทาแกมสีน้ำตาล มีขนละเอียด
     ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่แกมรูปขอบขนาน หรือรูปไข่แกมรูปใบหอก กว้าง ๔-๗ มม. ยาว ๑.๕-๒ ซม. ปลายแหลม โคนมน ขอบใบเรียบและม้วนลง แผ่นใบ อวบหนา สีเขียวอ่อนแกมสีเทา มีขนทั้ง ๒ ด้าน เส้นกลาง ใบเห็นชัดทางด้านล่าง เส้นแขนงใบข้างละ ๔-๖ เส้น ปลายโค้งจดกันเป็นแนวเส้นขอบใน เส้นใบเห็นไม่ชัดทั้ง ๒ ด้าน ก้านใบยาว ๑.๕-๒ มม. มีขน

     ช่อดอกคล้ายช่อซี่ร่ม ห้อยลง ออกที่ปลายยอด แต่ละช่อมี ๔-๖ ดอก ก้านช่อสั้น ยาว ๓-๕ มม. มีขน ใบประดับรูปคล้ายรูปใบหอก ร่วงง่าย ก้านดอกยาว ประมาณ ๑.๕-๒ ซม. มีขน กลีบเลี้ยง ๕ กลีบ รูปใบหอก กว้าง ๑-๑.๒ มม. ยาว ๔.๘-๕.๒ มม. ปลายเรียวแหลม ด้านนอกและขอบมีขน กลีบดอกสีขาว มีกลิ่นหอม เมื่อ บานเต็มที่รูปวงล้อ เส้นผ่านศูนย์กลางดอก ๑.๕-๒ ซม. โคนเชื่อมติดกันประมาณครึ่งหนึ่งของกลีบ ปลายแยก เป็น ๕ แฉก แต่ละแฉกรูปไข่แกมรูปสามเหลี่ยม กว้าง และยาว ๕-๖ มม. ขอบม้วนลง ปลายแหลมถึงเรียวแหลม ด้านในมีขนละเอียด ด้านนอกเกลี้ยง กลางดอกมีรยางค์ เส้าเกสร ๕ อัน สีม่วง รูปไข่หรือรูปรี กว้าง ๑.๖-๑.๗ มม. ยาว ๒.๗-๒.๙ มม. ปลายด้านนอกมน ปลายด้านในเป็น ติ่งแหลมตั้งขึ้น เกสรเพศผู้ ๕ เกสร เชื่อมติดกันเป็นเส้า เกสร กลุ่มเรณูมี ๒ กลุ่ม สีเหลือง รูปไข่แกมรูปขอบขนาน กว้างประมาณ ๐.๒ มม. ยาวประมาณ ๐.๖ มม. ก้านกลุ่ม เรณูสั้น ปุ่มยึดก้านกลุ่มเรณูสีน้ำตาลดำ รูปขอบขนาน กว้างประมาณ ๐.๐๗ มม. ยาวประมาณ ๐.๒ มม. รังไข่ อยู่เหนือวงกลีบ มี ๒ รังไข่ แยกจากกัน แต่ละรังไข่มี ๑ ช่อง มีออวุลจำนวนมาก ก้านยอดเกสรเพศเมียสั้น เชื่อมติดกัน ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม มีห้าเหลี่ยม
     ผลแบบผลแห้งแตกแนวเดียว เป็นฝักรูปคล้าย กระสวย กว้าง ๓-๔ มม. ยาว ๗-๙ ซม. ปลายแหลม สีเขียวอมเหลือง มีขน เมล็ดค่อนข้างแบน รูปทรงรี สีน้ำตาล กว้างประมาณ ๑ มม. ยาวประมาณ ๒ มม. ปลายด้านหนึ่งมีขนเป็นพู่สีขาว ยาว ๒.๕-๓ ซม.
     ดาวลดาเป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย มีเขต การกระจายพันธุ์ทางภาคเหนือ พบตามป่าดิบเขา ที่สูง จากระดับทะเล ๑,๔๐๐-๑,๙๐๐ ม. ออกดอกประมาณ เดือนตุลาคม เป็นผลเดือนมกราคมถึงกุมภาพันธ์.