ดอกหรีดเขาเป็นไม้ล้มลุก สูง ๒๐-๔๐ ซม. ลำต้นรูปทรงกระบอก แข็ง ตรง แตกแขนง เกลี้ยง
     ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉากชิดเป็นกระจุก แน่น รูปรีหรือรูปใบหอกกว้าง กว้างประมาณ ๑ ซม. ยาวได้ถึง ๕ ซม. ปลายแหลม โคนของคู่ใบตรงข้ามเชื่อม ติดกันเป็นกาบรูปทรงกระบอกสั้น ขอบเรียบ บางใส และ มีขน เห็นเส้นกลางใบชัดเพียงเส้นเดียว เส้นแขนงใบเห็น ไม่ชัด ไร้ก้าน
     ดอกเดี่ยว ออกแน่นเป็นกระจุกที่ปลายยอด มี ๒-๑๖ ดอก ก้านดอกสั้นมากหรือไม่มี กลีบเลี้ยงเป็นเยื่อ บาง โคนเชื่อมติดกัน ยาว ๐.๗-๑.๒ ซม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก ขนาดไม่เท่ากัน มีแฉกเล็ก ๓ แฉก รูปแถบ ยาว ๑-๓.๕ มม. ปลายแหลม อีก ๒ แฉกมีขนาดใหญ่กว่า รูป ไข่ ลักษณะคล้ายใบ กลีบดอกสีฟ้าอ่อน โคนเชื่อมติดกัน เป็นหลอด ยาว ๒.๔-๓.๒ ซม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก แต่ละแฉกรูปสามเหลี่ยม ยาว ๓-๔ มม. พับจีบ ปลาย แหลม ระหว่างแฉกมีเยื่อเป็นแผ่นรูปคล้ายสามเหลี่ยม ขนาดเล็กกว่าแฉกกลีบดอก เกสรเพศผู้ ๕ เกสร ขนาด เท่ากัน ติดในหลอดกลีบดอกต่ำกว่ากลางหลอด เรียง สลับกับแฉกกลีบดอก ก้านชูอับเรณูเป็นแถบแบน ยาว ประมาณ ๑ ซม. อับเรณูยาว ๑-๒ มม. ก้านรังไข่สั้น รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๑ ช่อง มีออวุลจำนวนมาก ก้าน ยอดเกสรเพศเมียสั้นมาก ยอดเกสรเพศเมียแยกเป็น แฉกโค้ง ๒ แฉก
     ผลแบบผลแห้งแตก รูปทรงกระบอก ยาว ๑.๒- ๑.๗ ซม. ก้านผลยาวเกือบเท่าผล เมล็ดขนาดเล็ก มี จำนวนมาก
     ดอกหรีดเขามีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศ ไทยทางภาคเหนือ พบตามป่าดิบเขาและป่าสนเขา ที่ สูงจากระดับทะเลประมาณ ๒,๑๐๐ ม. ออกดอกและ เป็นผลเดือนตุลาคมถึงพฤษภาคม ในต่างประเทศพบที่ เมียนมา.