ชื่ออื่น ๆ

นกเขาเหงา (จันทบุรี)

ซุดแดงเป็นไม้เถา แยกแขนงมากชิดกันแน่นทุกส่วนมียางสีขาวคล้ายน้ำนม กิ่งเรียวเล็กคล้ายเส้นลวด กิ่งอ่อน ใบ และช่อดอกมีขนยาวนุ่มสีสนิมหนาแน่น

 ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่แกมรูปรี กว้าง ๒-๘ ซม. ยาว ๔.๕-๑๔ ซม. ปลายมน ปลายสุดมีติ่งเรียวแหลม โคนสอบเรียว แผ่นใบหนาคล้ายแผ่นหนัง มีขนหนาแน่นทั้ง ๒ ด้าน เส้นแขนงใบข้างละ ๗-๘ เส้น โค้งขึ้นและเชื่อมกันใกล้ขอบใบ ก้านใบ ยาว ๑.๕-๒ ซม. มีขนสีสนิม

 ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกทางด้านข้างของโคนก้านใบ ทั้งช่อยาวประมาณ ๔ ซม. ก้านช่อยาวประมาณ ๕ มม. ช่อแขนงแยกเป็นคู่ ดอกในช่อค่อนข้างแน่น ก้านดอกสั้นมาก ดอกตูมยาวรี กลีบเลี้ยง ๕ กลีบ รูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ ๒.๕ มม. ปลายมนด้านนอกมีขนหนาแน่น ด้านในมีต่อมระหว่างโคนกลีบ กลีบดอกสีนวลถึงสีเหลือง รูปคล้ายวงล้อ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๑ ซม. โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ยาวประมาณ ๒ มม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปรี กว้างประมาณ ๒ มม. ยาว ๔-๕ มม. ปลายมนแฉกเรียงซ้อนเหลื่อมไปทางซ้าย รยางค์เส้าเกสร ๕ อัน แต่ละอันเป็นแผ่นแบน ปลายหยักเล็กน้อยสั้นกว่าเส้าเกสรและติดที่โคนของก้านเกสรเพศผู้เกสรเพศผู้ ๕ เกสร เชื่อมติดกันเป็นเส้าเกสรอยู่

 ผลแบบผลแห้งแตกแนวเดียว รูปกระสวยแกมรูปทรงกระบอก โค้งเล็กน้อย กว้างประมาณ ๑.๕ ซม. ยาวประมาณ ๘ ซม. มักออกเป็นคู่และกางออกจากกัน ผิวผลมีขนสั้นนุ่ม เมล็ดแบน รูปขอบขนาน กว้างประมาณ ๒ มม. ยาวประมาณ ๑ ซม. ปลายด้านหนึ่งมีขนเป็นพู่ ยาว ๑.๕-๒ ซม.

 ซุดแดงมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคกลาง พบตามที่โล่งและชายป่า ที่สูงตั้งแต่ใกล้ระดับทะเลถึงประมาณ ๒๐๐ ม. ออกดอกเดือนเมษายนถึงกรกฎาคม เป็นผลเดือนพฤษภาคมถึงธันวาคม ในต่างประเทศพบที่ลาว.