ชื่ออื่น ๆ

แข้งไก่ (กรุงเทพฯ)

ขาไก่เป็นไม้พุ่ม สูงประมาณ ๑.๕ ม. กิ่งค่อนข้างกลม กิ่งอ่อนเป็นสี่เหลี่ยม โป่งตามข้อ

 ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปใบหอกแคบ กว้าง ๑-๒.๕ ซม. ยาว ๔-๑๖ ซม. ปลายเรียวแหลม โคนสอบเรียว ขอบเรียบ แผ่นใบเกลี้ยง เส้นแขนงใบข้างละ ๗ เส้น ก้านใบสั้น

 ช่อดอกแบบช่อกระจุกสั้น มีดอกแน่น ออกที่ยอดและตามปลายกิ่ง ใบประดับหนาแน่น รูปใบหอกแกมรูปขอบขนาน ปลายแหลม ยาว ๑.๒-๑.๕ ซม. มีขนสีขาวหนาแน่น ใบประดับย่อยรูปแถบแกมรูปใบหอก มีขนยาว กลีบเลี้ยง ๕ กลีบ แยกกัน รูปแถบ ปลายแหลม ยาวประมาณ ๙ มม. มีขนยาวสีขาว และมีขนต่อมกระจัดกระจายปนอยู่ด้วย กลีบดอกสีขาวประสีม่วงแดง ยาวประมาณ ๒.๕ ซม. โคนติดกันเป็นรูปกรวย หลอดดอกโค้งเล็กน้อย ปากหลอดมีสีเหลืองปนม่วงแดง ปลายแยกเป็น ๕ แฉก ไม่เท่ากัน แต่ละแฉกรูปค่อนข้างกลมปลายมน เกสรเพศผู้ ๔ อัน สั้น ๒ อัน ยาว ๒ อัน อยู่ภายในหลอดดอก ก้านชูอับเรณูมีขนยาว รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๓-๘ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมียยาว มีขน ยอดเกสรเพศเมียแยกเป็น ๒ แฉก

 ผลแบบผลแห้งแตกเป็น ๒ ซีก มี ๓-๘ เมล็ด

 ขาไก่มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคกลาง ภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคตะวันออก ในต่างประเทศพบที่กัมพูชา.