ขอบขางแดงเป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูง ๓-๖ ม.

 ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปขอบขนานแกมรีหรือรูปใบหอก กว้าง ๒-๕.๕ ซม. ยาว ๗.๕-๑๔.๕ ซม. ปลายเรียวแหลม โคนสอบ ขอบเรียบ เส้นแขนงใบข้างละ ๕-๗ เส้น ก้านใบยาว ๐.๕-๑ ซม.

 ช่อดอกแบบช่อกระจุกหรือช่อกระจุกแยกแขนง ออกตามง่ามใบ ยาวประมาณ ๑ ซม. กลีบเลี้ยงเล็กมาก โคนเชื่อมติดกัน ขอบหยักกลมหรือหยักเป็นรูปไต ๔-๕ หยัก กลีบดอก ๔-๕ กลีบ เล็กมาก รูปขอบขนาน ติดกันที่โคนกลีบเพียงเล็กน้อย กลีบที่อยู่ข้างในสุด ๑-๒ กลีบ เป็นรูปรองเท้าแตะ เกสรเพศผู้ ๕ อัน โคนก้านชูอับเรณูติดกันคล้ายกับเป็นวงแหวน อับเรณูหันหน้าออกด้านนอก รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๒ เม็ด ยอดเกสรเพศเมียแยกเป็น ๒ แฉก หรือมน

 ผลแบบผลแห้งแตก รูปรี กว้าง ๐.๗-๑ ซม. ยาว ๑.๑-๑.๕ ซม. สีน้ำตาลแกมแดง มี ๑ เมล็ด

 ขอบขางแดงมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคใต้ ขึ้นในป่าชื้นบนดินปนหินทรายใกล้น้ำ บนพื้นที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๓๐๐-๑,๒๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่อินเดีย จีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีน และแหลมมลายู.