ชื่ออื่น ๆ

ก่อหัด (เพชรบูรณ์); สนสร้อย, ส้มพอหลวง (เลย); เส่ปอบล๊ะ (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่)

ก่อสร้อยเป็นไม้ต้น สูงประมาณ ๒๐ ม. เปลือกสีเทามีลายเป็นทางสีดำ กิ่งมีช่องอากาศเป็นตุ่ม ๆ จำนวนมาก ยอดอ่อนมีขนเล็กน้อย

 ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่ หรือรูปไข่แกมรูปใบหอก กว้าง ๒-๔ ซม. ยาว ๓-๑๑ ซม. ปลายเรียวแหลมเป็นหางยาวโคนสอบ มนหรือเว้าเล็กน้อย ขอบจักฟันเลื่อยซ้อน ๒ ถึง ๓ ชั้น แผ่นใบค่อนข้างหนา ด้านล่างมีขนเล็กน้อยตามเส้นกลางใบเส้นแขนงใบข้างละ ๑๐-๑๒ เส้น ตรงและขนานกัน เห็นได้ชัดทั้ง ๒ ด้าน ก้านใบยาว ๐.๕-๑.๕ ซม. มีขน

 ดอกแยกเพศร่วมต้น ออกเป็นช่อแบบช่อหางกระรอกช่อดอกเพศผู้ออกตามง่ามใบ ยาว ๒.๕-๕ ซม. ห้อยลง ใบประดับรูปไข่ มีสันนูน ปลายแหลม มีขนตามขอบ อับเรณูมีขนยาวกระจุกหนึ่งอยู่ด้านบน ช่อดอกเพศเมียออกที่ยอด ตั้งตรงหรือเกือบตรง ยาว ๕-๑๐ ซม. มีดอกห่าง ๆ ใบประดับรูปยาวแคบ

 ผลแบบผลเปลือกแข็งเมล็ดเดียว รูปไข่ ปลายแหลม ยาว ๕-๗ มม. มีเส้นนูนตามยาว ๗-๘ เส้น มีต่อมให้ยางเหนียวเป็นจุด ๆ ใบประดับเจริญขึ้นเป็นรูปไข่แกมรูปใบหอก ยาว ๒-๒.๕ ซม. ข้างซ้ายและข้างขวาขนาดไม่เท่ากัน มีเส้นนูน ๓-๔ เส้น ขอบจัก

 ก่อสร้อยมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ขึ้นในที่อากาศเย็น ตามภูเขาที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๘๐๐-๙๐๐ ม. ขึ้นไป ในต่างประเทศพบที่อินเดีย เนปาล ภูฎาน พม่า ลาว และเวียดนาม.