มีลักษณะคล้ายกูดกิน ๒ ต่างกันที่กูดเกี๊ยะไม่มีก้านใบย่อย
กูดเกี๊ยะเป็นเฟิร์น มีเหง้าทอดขนานลึกใต้ดิน ใบประกอบแบบขนนกสามชั้น ต่างกับกูดกิน ๒ ที่ใบย่อยชั้นที่ ๒ ไม่มีก้านใบแกนกลางใบประกอบ แกนกลางใบย่อยทุกชั้นมีร่องตามยาวทางด้านบนของแผ่นใบ ภายในร่องมีขน ส่วนลักษณะอื่น ๆ เหมือนกับกูดกิน ๒
กูดเกี๊ยะมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคใต้ ขึ้นในป่าดิบเขาและป่าสน ที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๘๐๐-๒,๒๐๐ ม. ในบางพื้นที่พบในระดับสูงกว่ากูดกิน ๒ แต่ในบางพื้นที่ก็พบขึ้นปนกัน เช่น บนภูกระดึง จ. เลย ในต่างประเทศพบทั้งในเขตอบอุ่นและเขตร้อนของโลก.
- ชื่อหลักหรือชื่อทางการ
- กูดเกี๊ยะ
- ชื่อวิทยาศาสตร์
- Pteridium aquilinum (L.) Kuhn subsp. aquilinum var. wightianum (J.Agarhd) R.M.Tryon
- ชื่อสกุล
- Pteridium
- คำระบุชนิด
- aquilinum
- ชื่อผู้ตั้งพรรณพืช
-
- Linnaeus, Carl von
- Kuhn, Friedrich Adalbert Maximilian (’Max’)
- ชื่อชนิดย่อย (ถ้ามี)
- subsp. aquilinum
- ชื่อผู้ตั้งชนิดย่อย (ถ้ามี)
-
- -
- ช่วงเวลาเกี่ยวกับผู้ตั้งพรรณพืช
-
- Linnaeus, Carl von (1707-1778)
- Kuhn, Friedrich Adalbert Maximilian (’Max’) (1842-1894)
- ผู้เขียนคำอธิบาย
- รศ. ดร.ทวีศักดิ์ บุญเกิด