กาแฟป่าเป็นไม้พุ่ม สูง ๔-๕ ม.

 ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปใบหอกถึงรูปรี แกมรูปใบหอก กว้าง ๓-๕ ซม. ยาว ๑๐-๑๕ ซม. ปลายเรียวแหลม โคนสอบแคบเป็นครีบตามก้านใบ ขอบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบด้านบนสีเขียวเข้มกว่าด้านล่าง เส้นแขนงใบข้างละ ๓-๔ เส้น นูนเด่นชัดทั้ง ๒ ด้าน ก้านใบยาว ๓-๕ มม. หูใบระหว่างก้านใบยาว ๓-๕ มม.

 ช่อดอกแบบช่อกระจุกสั้น ออกตามง่ามใบ ก้านช่อดอกยาวประมาณ ๒ มม. ดอกสีเขียวอ่อนถึงสีนวล ขนาดเล็กมาก ก้านดอกสั้นมาก กลีบเลี้ยงโคนติดกันเป็นรูปถ้วยขนาดเล็ก ยาวประมาณ ๑ มม. ปากถ้วยมีแหลมเล็ก ๆ ๔ อัน กลีบดอกโคนติดกันเป็นรูปกรวย ยาวประมาณ ๒ มม. ปลายแยกเป็น ๔ กลีบ แต่ละกลีบยาวประมาณเท่ากับกรวยภายในกรวยมีขนสั้น ๆ เกสรเพศผู้ ๔ อัน เรียงสลับกับกลีบดอกตรงปากกรวย เกสรเพศเมียยาวประมาณเท่ากับกรวยดอก ยอดเกสรเพศเมียแยกเป็น ๒ แฉก

 ผลรูปรี มี ๑-๒ พู กว้าง ๕-๗ มม. ยาว ๑-๑.๒ ซม. เมื่อสุกสีส้ม มี ๑-๒ เมล็ด

 กาแฟป่าเป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย พบในป่าดิบทางภาคตะวันออกเฉียงใต้และภาคใต้ บนพื้นที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๓๐๐ ม.