กะเหรี่ยงเป็นไม้ต้น ผลัดใบ สูง ๕-๒๐ ม. เรือนยอดแผ่กว้างหรือค่อนข้างกลม เปลือกเรียบ สีเขียว น้ำยางสีขาวกิ่งเรียวเล็ก มีขนสั้นนุ่ม มีรอยแผลใบและรอยแผลหูใบเห็นชัดเจน
ใบเดี่ยว เรียงเวียนเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง รูปขอบขนานแกมรูปใบหอก กว้าง ๓-๕ ซม. ยาว ๙-๑๒ ซม. ปลายเรียวยาว โคนมน ขอบเรียบ แผ่นใบบาง เกลี้ยงหรือมีขนสั้นประปราย เส้นแขนงใบข้างละ ๔-๕ เส้น คู่แรกออกจากโคนใบก้านใบเรียว ยาว ๑.๕-๓ ซม. มีขนสั้นนุ่ม หูใบเรียวเล็ก ร่วงง่าย รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ
ผลแบบมะเดื่อ ค่อนข้างกลม เนื้อนุ่ม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๑-๑.๕ ซม. มีขนสั้นหนานุ่ม ภายในผลรวมมีผลเล็ก ๆ คล้ายเมล็ดจำนวนมาก
กะเหรี่ยงมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงใต้ ขึ้นในป่าเบญจพรรณที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๖๐๐ ม. ในต่างประเทศพบในภูมิภาคอินโดจีน.