กะเพราต้นเป็นไม้ต้น สูง ๑๕-๓๐ ม. เรือนยอดทรงเจดีย์ถึงค่อนข้างกลม เปลือกขรุขระแตกเป็นเกล็ดหนา สีเทาอมเหลือง เปลือกชั้นในหนา กรอบ สีเหลือง ยอดอ่อน กิ่งอ่อนและช่อดอกมีขนสั้นนุ่ม สีขาว

 ใบเดี่ยว เรียงเวียนถี่ที่ปลายกิ่ง รูปรี รูปขอบขนาน ถึง รูปใบหอก กว้าง ๒.๕-๕.๕ ซม. ยาว ๗-๑๐ ซม. ปลาย เป็นติ่งถึงเรียวแหลม โคนสอบ แผ่นใบด้านบนสีเขียวเข้ม เป็นมัน ด้านล่างสีอ่อนกว่า เส้นแขนงใบข้างละ ๖-๗ เส้น เห็นชัดทั้ง ๒ ด้าน

 ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ออกตามง่ามใบและปลายกิ่งดอกเล็ก เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๕ มม. กลีบเลี้ยงเด็กมากมี ๖ กลีบ สีเหลืองอ่อน ไม่มีกลีบดอก เกสรเพศผู้ ๙ อัน เรียงเป็น ๓ แถว อับเรณูมีฝาเปิดทางด้านข้างจากล่างขึ้นบนรังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๑ ช่อง มีออวุล ๑ เม็ด

 ผลรูปรีแกมรูปขอบขนาน กว้างประมาณ ๒ ซม. ยาว ๓-๓.๕ ซม. มีกลีบเลี้ยงที่เจริญขึ้นเป็นรูปถ้วยปากกว้างรองรับมีเมล็ดรูปรี ๑ เมล็ด

 กะเพราต้นมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ ขึ้นในป่าดิบที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๙๐๐-๑,๖๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย

 เปลือกต้นกลิ่นฉุนคล้ายกะเพรา รสเผ็ดร้อน ใช้เป็นสมุนไพร.