กะลำป้างเป็นไม้ต้น สูง ๕-๑๕ ม. เรือนยอดแผ่กว้างคล้ายร่ม ลำต้นมีวงนูนรอบเป็นระยะ เปลือกเรียบสีเทา มีเส้นใยเหนียว ยอดอ่อนมีขนสั้นสีน้ำตาล ร่วงง่าย กิ่งอ่อนมีข้อโปนชัดเจน
ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปฝ่ามือกันปิด กว้าง ๑๐-๒๓ ซม. ยาว ๑๕-๒๘ ซม. แผ่นใบหยักเป็น ๓ แฉกลึกเข้ามาประมาณครึ่งหนึ่งของแผ่นใบ ปลายเรียวแหลม โคนมนกว้างขอบหยักตื้น ๆ แผ่นใบด้านบนสีเขียว ด้านล่างมีนวล มีต่อมขนาดเล็กกระจายทั่วไป เส้นโคนใบ ๕ เส้น ก้านใบยาว ๑๐-๒๐ ซม. หูใบรูปไข่ โคนกว้าง ร่วงง่าย กว้างและยาว ๐.๕-๑ ซม.
ดอกแยกเพศต่างต้น ออกเป็นช่อแยกแขนงตามง่ามใบและสิ่งที่ใบร่วงไปแล้ว ช่อดอกเพศผู้ยาว ๑๐-๒๘ ซม. ช่อดอกเพศเมียยาวประมาณ ๑ ใน ๓ ของช่อดอกเพศผู้ดอกเล็กมาก สีเขียวอ่อน ไม่มีกลีบดอก รังไข่อยู่เหนือวงกลีบมี ๓ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๑ เม็ด
ผลแบบผลแห้ง แป้น มี ๔ พู เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๑ ซม. หนาประมาณ ๕ มม. ผิวมีจุดหรือยึดตามขวาง มียางเหนียว แก่จัดสีเหลือง เป็นมัน แห้งแล้วสีดำ มี ๔ เมล็ด ขนาดเล็กค่อนข้างกลม สีดำ มีเยื่อสีแดงหุ้ม
กะลำป้างมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคตะวันออกเฉียงใต้และภาคใต้ ขึ้นตามเชิงเขา ในป่าดิบชื้น ที่ระดับน้ำทะเลจนถึงสูงประมาณ ๓๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่มาเลเซีย.