กะทือ

Zingiber zerumbet (L.) Sm.

ชื่ออื่น ๆ
กะแอน, เฮียวข่า, เฮียวแดง, แฮวดำ (เหนือ)
ไม้ล้มลุก มีเหง้า ใบเรียงสลับระนาบเดียว รูปใบหอกโคนใบเป็นกาบ เรียงซ้อนกันเป็นลำต้นเทียม ช่อดอกแบบช่อเชิงลด รูปทรงกระบอก ประกอบด้วยใบประดับสีเขียวแล้วเปลี่ยนเป็นสีแดง ดอกสีเหลือง ออกที่ซอกใบประดับจากล่างสู่บน ผลแบบผลแห้งแตก ค่อนข้างกลม สีแดง

กะทือเป็นไม้ล้มลุก มีเหง้าสีเหลืองอ่อน

 ใบเดี่ยว เรียงสลับระนาบเดียว รูปใบหอก กว้าง ๕-๗.๕ ซม. ยาว ๒๐-๓๐ ซม. ปลายแหลม โคนสอบ ก้านใบยาวประมาณ ๕ มม. กาบใบเรียงสลับซ้อนกันดูคล้ายลำต้น สูง ๐.๙-๑.๕ ม. รอยต่อระหว่างก้านใบและกาบใบด้านในเป็นแผ่นบางเรียกว่า ลิ้นใบ ยาว ๑.๕-๒ ซม. ฤดูแล้งใบโทรมและงอกขึ้นมาใหม่ในฤดูฝน

 ช่อดอกแบบช่อเชิงลด รูปทรงกระบอก ออกจากเหง้า กว้าง ๔-๕ ซม. ยาว ๖-๑๒ ซม. ปลายและโคนมนประกอบด้วยใบประดับปลายบ้านเรียงซ้อนกันแน่น สีค่อนข้างเขียวแล้วเปลี่ยนเป็นแดง ก้านช่อดอกยาว ๑๔-๔๕ ซม. แต่ละซอกใบประดับมีดอกสีเหลือง ๑ ดอก กลีบเลี้ยงเป็นหลอดบางใส ยาว ๑.๒-๒ ซม. ปลายแยกเป็น ๓ แฉก กลีบดอกโคนเป็นหลอดยาวบางประมาณ ๒.๕ ซม. ปลายแยกเป็นแฉกบน รูปค่อนข้างกลม กว้างประมาณ ๑.๕ ซม. ยาว ๑.๕-๒ ซม. และแฉกข้าง รูปไข่กลับ ยาวประมาณ ๑ ซม. เกสรเพศผู้ที่สมบูรณ์มี ๑ อัน ก้านชูอับเรณูสั้น ปลายแกนอับเรณูยืดออกไปเป็นปากนก และหุ้มยอดเกสรเพศเมีย รังไข่อยู่ใต้วงกลีบ มี ๓ ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมาก

 ผลแบบผลแห้งแตก ค่อนข้างกลม สีแดง เมล็ดสีดำ

 กะทือมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาค ในต่างประเทศพบในทวีปเอเชียเขตร้อน นำมาปลูกทั่วไปเพื่อใช้เหง้าเป็นยาและอาหาร เหง้ามีกลิ่นหอมฉุนคล้ายเหง้าขิง รสขมเมื่อนำมากลั่นด้วยไอน้ำจะได้น้ำมันหอมระเหยและเรซินที่ละลายได้ดีในอีเทอร์ (Nayudamma ed., 1976)

 น้ำมันกะทือประกอบด้วย monoterpene ประมาณร้อยละ ๑๓ และ sesquiterpene อีกหลายชนิด เช่น Sesquiterpene hydrocarbon คือ humulene ร้อยละ ๒๗, monocyclic sesquiterpene ketonen คือ zerumbone ร้อยละ ๓๗.๕

 สารประเภท monoterpene ที่พบในน้ำมันกะทือมี β-pinenes, camphene, △3-carene, limonene, cineole และการบูร ในบรรดาสารเหล่านี้ camphene เป็นสารที่มีปริมาณมาก นอกจากนี้ ยังพบสารอื่น ๆ แต่มีปริมาณน้อย คือ linalool, borneol, และ α-terpeneol (Nayudamma ed., 1976)

 Zerumbone เป็นสารหลักที่พบในน้ำมันกะทือ มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อ Micrococcus pyogens var. aureus และเชื้อ Mycobacterium tuberculosis นอกกาย

 น้ำมันหอมระเหยในกะทือใช้ทำน้ำอบ แต่งกลิ่นสบู่ และผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในห้องสุขา ยาพื้นบ้านของไทยใช้เหง้ากะทือเป็นยาบำรุงธาตุ ขับลม ในอินเดียใช้เป็นยาแก้ไอ บำรุงธาตุ และบำบัดโรคผิวหนัง คนไทยนิยมใส่กะมือในแกงปลาเพื่อดับกลิ่นคาว.

ชื่อหลักหรือชื่อทางการ
กะทือ
ชื่อวิทยาศาสตร์
Zingiber zerumbet (L.) Sm.
ชื่อสกุล
Zingiber
คำระบุชนิด
zerumbet
ชื่อผู้ตั้งพรรณพืช
- Linnaeus, Carl von
- Smith, James Edward
ช่วงเวลาเกี่ยวกับผู้ตั้งพรรณพืช
- Linnaeus, Carl von (1707-1778)
- Smith, James Edward (1759-1828)
ชื่ออื่น ๆ
กะแอน, เฮียวข่า, เฮียวแดง, แฮวดำ (เหนือ)
ผู้เขียนคำอธิบาย
ศ. ดร.พยอม ตันติวัฒน์