คันแหลนชนิดนี้เป็นไม้พุ่มถึงไม้ต้นขนาดเล็กสูงได้ถึง ๗ ม. กิ่งมีช่องอากาศ ยอดมีชันเหนียว
ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามในระนาบเดียวกัน รูปใบหอก กว้าง ๔-๑๐ ซม. ยาว ๕-๑๒ ซม. ปลายแหลมหรือเรียวแหลมสั้น ๆ โคนสอบ ขอบเรียบ แผ่นใบทั้ง ๒ ด้านมีขนเส้นแขนงใบข้างละ ๗-๙ เส้น เห็นชัดทั้ง ๒ ด้าน ก้านใบยาว ๑-๒ ซม. หูใบระหว่างก้านใบรูปสามเหลี่ยม
ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ออกตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ช่อย่อยแบบช่อกระจุก ออกที่ยอด ยาว ๔-๕ ซม. ก้านช่อดอกยาว ๓-๔ ซม. ก้านดอกยาว ๑-๒ มม. เมื่อเป็นผลก้านยาว ๑-๒ ซม. ดอกสีขาว เส้นผ่านศูนย์กลาง ๑-๑.๕ ซม. กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกันเป็นรูประฆัง ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ ๐.๓ ซม. กลีบดอกโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอดสั้น ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปไข่แกมรูปใบหอก ยาว ๕-๘ มม. เกสรเพศผู้ ๕ เกสร ติดประมาณกึ่งกลางหลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูสั้นมาก อับเรณูปลายยื่นพ้นปากหลอดกลีบดอกเล็กน้อย รังไข่อยู่ใต้วงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมาก ก้านยอดเกสรเพศเมียเรียวยาว ยอดเกสรเพศเมียปลายแยกเป็น ๒ แฉก
ผลคล้ายผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด รูปค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๑ ซม. เมล็ดเล็กมีจำนวนมาก
คันแหลนชนิดนี้เป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทยมีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคใต้ พบตามพื้นที่โล่งป่าภูเขาหินปูน ที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๕๐-๒๕๐ ม. ออกดอกประมาณเดือนกุมภาพันธ์ เป็นผลเดือนมีนาคมถึงเมษายน.