ดาดห้อยชนิดนี้เป็นไม้ล้มลุกหลายปี สูง ๑-๓ ซม. มีขนสั้นหนาแน่น โคนต้นแทรกอยู่ในซอกหิน เส้นผ่าน ศูนย์กลาง ๕-๖ มม. สีน้ำตาลอ่อน รากแก้วยาวแทรกยึด อยู่ในซอกหิน
     ใบเดี่ยว เรียงเวียนเป็นกระจุกแบบกุหลาบซ้อน มี ๑๐-๑๘ ใบ รูปรี รูปขอบขนาน หรือรูปไข่ กว้าง ๔- ๕.๕ ซม. ยาว ๗-๑๕ ซม. ใบรอบนอกใหญ่กว่ารอบใน ปลายแหลม โคนรูปลิ่มและเบี้ยวเล็กน้อย ขอบหยัก มีขน สั้นนุ่มหนาแน่นทั้ง ๒ ด้าน เส้นแขนงใบข้างละ ๖-๘ เส้น ก้านใบยาว ๓-๖ ซม. ก้านใบรอบในสั้นกว่ารอบนอก มีขน สั้นนุ่มหนาแน่น

     ดอกมักออกเดี่ยวหรือเป็นช่อแบบช่อกระจุก ซ้อน มี ๑-๘ ช่อ ออกตามซอกใบ แต่ละช่อมีได้ถึง ๕ ดอก ก้านช่อดอกยาวประมาณ ๑ ซม. มีขนสั้นนุ่มหนาแน่น ดอกห้อยลง ก้านดอกยาว ๑.๗-๒.๕ ซม. มีขนสั้นนุ่ม หนาแน่น ใบประดับรูปใบหอกแกมรูปไข่ กว้างประมาณ ๑.๕ มม. ยาวประมาณ ๕ มม. ปลายแหลม มีขนสั้นนุ่ม หนาแน่น ใบประดับย่อยรูปใบหอกแกมรูปไข่แคบ กว้าง ประมาณ ๑ มม. ยาวประมาณ ๓ มม. ปลายแหลม มีขน สั้นนุ่มหนาแน่น กลีบเลี้ยงสีเขียว โคนเชื่อมติดกันเล็กน้อย ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปแถบแคบ กว้าง ๑.๕-๒ มม. ยาว ๑-๑.๒ ซม ปลายแหลม มีขนสั้นนุ่มหนาแน่น กลีบดอกสีขาว โคนเชื่อมติดกันคล้ายรูประฆัง ยาวประมาณ ๑.๓ ซม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก แยกเป็น ๒ ซีก ซีกบน ๒ แฉก ซีกล่าง ๓ แฉก รูปไข่กว้างหรือรูปเกือบกลม กว้าง ๕-๖ มม. ยาว ๔.๕-๕ มม. ปลายมนกลม มีขนประปราย เกสร เพศผู้ ๕ เกสร ติดอยู่ในหลอดกลีบดอก ที่สมบูรณ์ ๒ เกสร ยาวประมาณ ๑ ซม. ก้านชูอับเรณูสีขาว ยาวประมาณ ๗ มม. อับเรณูสีขาว รูปไต กว้างประมาณ ๐.๗ มม. ยาว ประมาณ ๑.๕ มม. ที่เหลืออีก ๓ เกสรเป็นหมัน อยู่ใกล้ โคนหลอดกลีบดอก ยาวประมาณ ๒ มม. หรือลดรูปเกือบ ไม่เห็น รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ ทรงรูปไข่ กว้างประมาณ ๑.๒ มม. ยาวประมาณ ๔ มม. สีขาว มีขนสั้นหนาแน่น มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมาก ก้ า นยอดเกสรเพศ เมียยาว ๖-๙ มม. มีขนสั้น ยอดเกสรเพศเมียคล้ายรูป หัวใจ กว้างและยาวประมาณ ๑.๕ มม. สีขาวหรือสีน้ำตาล อ่อน

     ผลแบบผลแห้งแตก รูปทรงกระบอกแคบ เรียว ยาว กลีบเลี้ยงขยายขนาดหุ้มอยู่ที่โคน ติดทน เมล็ด ขนาดเล็ก มีจำนวนมาก
     ดาดห้อยชนิดนี้เป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย มีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคใต้ พบตามหน้าผาหินปูน ที่สูงจากระดับทะเล ๕๐-๒๐๐ ม. ออกดอกเดือนกรกฎาคม ถึงตุลาคม เป็นผลเดือนกันยายนถึงธันวาคม
     ชื่อสกุลตั้งเพื่อเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเจ้า บรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ (พระองค์เจ้า ดิศวรกุมาร, พ.ศ. ๒๔๐๕-๒๔๘๖).