ตรุษลิงเป็นไม้เลื้อยขนาดใหญ่ เลื้อยขึ้นบนเรือนยอดไม้ใหญ่ ยาวได้ถึง ๓๐ ม. กิ่งออกตรงข้าม รูปทรงกระบอกหรือเกือบเป็นสี่เหลี่ยม มีขนสีน้ำตาล
ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรี กว้าง ๓-๖ ซม. ยาว ๕-๑๕ ซม. ปลายแหลมหรือเรียวแหลมโคนมน มนกลม หรือรูปลิ่ม ขอบเรียบ แผ่นใบค่อนข้างหนาคล้ายแผ่นหนัง ด้านบนเกลี้ยงหรือมีขนสากเล็กน้อยด้านล่างมีขนสั้นนุ่ม เส้นแขนงใบข้างละ ๓-๕ เส้น บริเวณค่อนไปทางปลายใบมีปลายเส้นแขนงใบจดกับเส้นถัดไปใกล้ขอบใบ เส้นใบย่อยแบบร่างแห ก้านใบยาว ๐.๔-๑.๕ ซม. มีขนสั้นนุ่ม
ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกตามซอกใบและที่ปลายกิ่ง ยาวได้ถึง ๔๕ ซม. ก้านและแกนช่อดอกมีขนสั้นนุ่มสีเทา ช่อดอกย่อยมีจำนวนมากเรียงตลอดช่อ แต่ละช่อย่อยมี ๕ ดอก ออกรวมกันเป็นกระจุก มีใบประดับรองรับ ๔ ใบ เห็นเด่นชัด โคนแยกเป็นอิสระหรือเชื่อมกันเพียงเล็กน้อย รูปช้อน รูปรี หรือรูปใบหอกกลับ กว้าง ๐.๗-๑.๔ ซม. ยาว ๒-๓ ซม. ปลายมนกลมหรือแหลม โคนรูปลิ่ม ขอบเรียบ ด้านบนสีชมพูอมม่วง ตรงกลางมีเส้นสีม่วงแดงตามยาว ด้านล่างสีม่วงอมเขียว เห็นเส้นร่างแหชัดเจน ก้านดอกสั้นมากหรือไม่มีก้านดอก ดอกสีขาวอมม่วง กลีบเลี้ยงยาว ๔-๕ มม.
ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง ทรงรูปไข่กลับ เมล็ดรูปคล้ายผล มี ๑ เมล็ด
ตรุษลิงมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคใต้ พบตามสันเขาหรือริมลำธารในป่าดิบแล้งหรือป่าดิบชื้น ที่สูงจากระดับทะเลปานกลาง ๕๐-๗๐๐ ม. ออกดอกและเป็นผลเดือนพฤศจิกายนถึงมิถุนายน ในต่างประเทศพบที่เมียนมาและคาบสมุทรมาเลเซีย
ประโยชน์ ปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อน.