ตาไก่ชนิดนี้เป็นไม้พุ่ม สูง ๑-๒.๕ ม. กิ่งแขนงเรียวเล็ก พบบ้างที่เป็นเหลี่ยม

 ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปใบหอกกลับหรือรูปรีแกมรูปใบหอกกลับ กว้าง ๒-๕ ซม. ยาว ๗-๑๘ ซม. ปลายแหลมหรือเรียวแหลม โคนรูปลิ่มหรือมน ขอบหยักตื้น มักเป็นคลื่น มีต่อมใหญ่ตามขอบใบ แผ่นใบค่อนข้างหนา เกลี้ยง ด้านบนสีเขียวเข้ม ด้านล่างสีจางกว่า มีเกล็ดเล็กจำนวนมากกระจายทั่วไป เส้นแขนงใบข้างละ ๑๔-๒๐ เส้น ปลายเส้นโค้งจดกับเส้นถัดขึ้นไปเป็นเส้นขอบใน เส้นใบย่อยเห็นชัดทางด้านล่าง ก้านใบยาว ๐.๕-๑ ซม.

 ช่อดอกแบบช่อเชิงหลั่นกึ่งช่อซี่ร่มเชิงประกอบ ออกตามปลายกิ่ง มีขนสั้นสีน้ำตาลแดง ก้านช่อดอกยาว ๑-๓ ซม. มีช่อย่อย ๒-๕ ช่อ ก้านช่อย่อยยาว ๓-๖ ซม. พบน้อยที่ยาวได้ถึง ๑๑ ซม. แต่ละช่อย่อยมี ๔-๘ ดอก ก้านดอกยาว ๑-๑.๕ ซม. กลีบเลี้ยงยาว ๒.๕-๓ มม. โคนเชื่อมติดกันเล็กน้อย ปลายแยกเป็น ๕ แฉก แต่ละแฉกรูปไข่ กว้างประมาณ ๑.๕ มม. ปลายมน มีจุดโปร่งใสประปราย กลีบดอกสีชมพู ยาว ๕-๖ มม. โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอดสั้นมาก ปลายแยกเป็น ๕ แฉก แต่ละแฉกรูปใบหอกแกมรูปไข่ กว้างประมาณ ๒.๕ มม. ปลายแหลม ผิวมีต่อมเล็กสีม่วงกระจายทั่วไป เกสรเพศผู้ ๕ เกสร ติดที่หลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูสั้น อับเรณูรูปใบหอก ยาวประมาณ ๔.๕ มม. รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๑ ช่อง มีออวุลจำนวนน้อย ก้านยอดเกสรเพศเมียเรียว ยอดเกสรเพศเมียเล็กแหลม

 ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง รูปทรงค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๘-๙ มม. ผลแก่เปลี่ยนเป็นสีชมพูแดงถึงสีแดง เมล็ดรูปคล้ายผล มี ๑ เมล็ด

 ตาไก่ชนิดนี้มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ พบตามป่าดิบ ที่สูงจากระดับทะเลปานกลาง ๙๐๐-๑,๙๐๐ ม. ออกดอกและเป็นผลเดือนเมษายนถึงธันวาคม ในต่างประเทศพบที่จีนและลาว.