ดังหวายชนิดนี้เป็นไม้พุ่มเตี้ย สูงไม่เกิน ๑.๕ ม. ลำต้นอ่อนและกิ่งอ่อนเป็นสันสี่เหลี่ยมและมีขนนุ่ม ประปราย กิ่งแขนงออกตรงข้ามกันเหนือโคนก้านใบ
     ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรี รูปขอบขนาน หรือ รูปขอบขนานแกมรูปใบหอก กว้าง ๓-๗ ซม. ยาว ๙-๒๑ ซม. ปลายเรียวแหลม โคนสอบและเบี้ยวเล็กน้อย ขอบมี ทั้งหยักซี่ฟันและเรียบ แผ่นใบบางมาก มักมีต่อมเป็นจุด ประทั่วไป เส้นแขนงใบข้างละ ๖-๑๒ เส้น แต่ละเส้นโค้ง ปลายเส้นจดกับเส้นถัดไปก่อนถึงขอบใบ เส้นใบย่อยแบบ ขั้นบันไดห่าง ๆ เห็นชัดทางด้านล่าง ก้านใบยาว ๒-๕ ซม. โคนก้านสีออกดำและย่นเมื่อแห้ง ใบแห้งสีตองอ่อน

     ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกรวมกัน ตามซอกใบและปลายกิ่ง ยาว ๑๐-๑๘ ซม. ช่อตามซอก ใบจะห้อย ส่วนช่อตามปลายกิ่งจะตั้งขึ้น ทุกส่วนมีขน ประปราย ช่อแขนงและโคนก้านดอกมีใบประดับรูป ใบหอกขนาดต่างกันอยู่ ๑ คู่ กลีบเลี้ยงยาวประมาณ ๕ มม. โคนเชื่อมติดกันเป็นรูปกรวย ปลายแยกเป็นแฉกเรียว แหลม ๔ แฉก แฉกจะยาวกว่าส่วนที่ติดกัน มีขนตาม ขอบกลีบ กลีบดอกรูปขอบขนานหรือรูปช้อน สีขาวอม เหลือง ยาว ๑-๒ ซม. โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลาย แยกเป็น ๕ แฉก พอสังเกตได้เป็น ๒ กลุ่ม และส่วนที่ เป็นกลีบจะยาว ๑ ใน ๓ ส่วน เกสรเพศผู้ ๔ เกสร สั้น ๑ คู่ ยาว ๑ คู่ ติดที่ผิวหลอดด้านใน รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ ค่อนข้ า งป้อม มี ๔ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๑ เม็ด ก้าน ยอดเกสรเพศเมียเดี่ยว ยอดเกสรเพศเมียแยกเป็นแฉก สั้น ๆ ๒ แฉก
     ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง รูปทรงกลม อาจ สังเกตเห็นได้เป็น ๔ พู มีกลีบเลี้ยงที่ขยายใหญ่และ เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มหุ้มอยู่ มีเมล็ด ๑ เมล็ด ค่อนข้างป้อม
     ดังหวายชนิดนี้มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศ ไทยทางภาคตะวันตกเฉียงใต้และภาคใต้ พบขึ้นตามป่า ดิบชื้น ที่สูงจากระดับทะเลประมาณ ๑,๔๐๐ ม. ออกดอก และเป็นผลเดือนมิถุนายนถึงตุลาคม ในต่างประเทศพบที่ อินเดีย มาเลเซีย สิงคโปร์ และอินโดนีเซีย
     ประโยชน์ นำมาปลูกเป็นไม้ประดับ.