ชื่ออื่น ๆ

ค้อสร้อย, (กรุงเทพฯ); จะทัง (สุราษฎร์ธานี); ซือแด (มลายู-นราธิวาส); ร๊อก (ตรัง)

 ค้อพรุเป็นไม้ต้นพวกปาล์มขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงได้ถึง ๒๐ ม. ลำต้นเดี่ยว ไม่แตกกอ เส้นรอบวงที่โคนต้น ๐.๙-๑.๕ ม. มักมีส่วนของโคนก้านใบติดอยู่

 ใบเดี่ยว เรียงเวียนถี่ใกล้ยอด แผ่นใบรูปค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๑-๒ ม. มี ๘๐-๙๐ แฉก โคนเชื่อมติดกัน ปลายแฉกจักลึกประมาณ ๑ ใน ๓ ของความยาว ปลายห้อยลง ก้านใบยาว ๑.๕-๒.๕ ม. มีหนามตามขอบ โคนก้านใบเป็นกาบสั้น ขอบมีเส้นใย สานกันหุ้มยอดอ่อน

 ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ออกระหว่างซอกใบยาว ๒-๒.๓ ม. โค้งห้อยลง กาบหุ้มช่อดอกรูปทรงกระบอกขนาดใหญ่ มี ๑ กาบ และมีกาบรูปทรงกระบอก หุ้มก้านช่อดอก ๔-๕ กาบ บนแกนกลางในแต่ละช่วงที่แยกแขนงมีกาบรูปทรงกระบอกหุ้มเป็นช่วง ๆ ดอกเล็กสีขาวนวล กลีบเลี้ยงและกลีบดอกโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น ๓ แฉก รูปสามเหลี่ยม เกสรเพศผู้ ๖ เกสร รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ รูปพีระมิด มี ๓ ช่อง แต่ละช่อง มีออวุล ๑ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมียเรียวปลายแยก เป็น ๓ แฉก

 ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง รูปทรงกลมหรือกลมแป้น กว้าง ๑-๑.๕ ซม. ยาว ๑.๒-๒.๒ ซม. สีนํ้าเงินผิวบาง เกลี้ยง เมล็ดรูปทรงกลมหรือรูปทรงรี มี ๑ เมล็ด

 ค้อพรุมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาคพบตามพื้นที่ชุ่มน้ำ ที่สูงตั้งแต่ใกล้ระดับนํ้าทะเลถึงประมาณ ๖๐๐ ม. ในต่างประเทศพบตั้งแต่ จีนตอนใต้ลงมาจนถึงภูมิภาคมาเลเซีย

 ประโยชน์ ใบใช้มุงหลังคา ทำฝาบ้าน กั้นห้อง และปลูกเป็นไม้ประดับ.