ดอกกระดาษเป็นไม้ล้มลุกปีเดียว สูง ๐.๖-๑.๒ ม. ลำต้นตั้งตรง ค่อนข้างเป็นรูปทรงกระบอก มีสัน มีขน หยาบและขนต่อมเล็ก ๆ
     ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปขอบขนานแคบหรือรูป ใบหอก กว้าง ๐.๕-๓ ซม. ยาว ๔-๒๕ ซม. ปลายเรียว แหลม โคนสอบแคบ ขอบเรียบ มีขนสั้นหยาบ โดยเฉพาะ ตามขอบ ใบแก่เกลี้ยง ไร้ก้าน
     ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่น ออกเดี่ยวหรือเป็น ช่อที่ปลายยอด รูปจาน เส้นผ่านศูนย์กลางช่อดอก ๒.๕- ๖ ซม. ก้านช่อดอกแข็ง ยาวได้ถึง ๑.๕ ซม. มีขนแข็ง ประปราย ที่โคนก้านมีใบขนาดเล็ก ๑-๓ ใบ วงใบประดับ รูประฆัง เส้นผ่านศูนย์กลาง ๔-๘ มม. ใบประดับสีขาว สีเหลือง สีส้ม สีชมพู สีแดง หรือสีน้ำตาลเข้ม รูปใบหอก กว้าง ยาว ๑-๒ ซม. ปลายเรียวแหลม เนื้อแห้งแข็ง เป็นมัน เงา ค่อนข้างโค้ง เรียงหลายชั้น ซ้อนทับกัน ชั้นนอกสั้นกว่า ชั้นใน ติดทน ฐานดอกแบน เกลี้ยง ดอกย่อยในช่อมี ๒ แบบ คือ ดอกย่อยวงนอกเป็นดอกเพศเมีย มี ๑ ชั้น กลีบเลี้ยง ลดรูปเป็นรยางค์เล็ก ๆ กลีบดอกสีเหลืองสดหรือสีส้ม ยาว ๔-๘ มม. โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายหยักซี่ฟันเล็ก และดอกย่อยวงในเป็นดอกสมบูรณ์เพศ กลีบเลี้ยง ลดรูปเป็นรยางค์เล็ก ๆ กลีบดอกสีเหลือง ยาว ๐.๗-๑.๒ ซม. โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น ๕ แฉก เกสรเพศผู้ ๕ เกสร อับเรณูรูปหัวลูกศร เชื่อมติดกันทาง ด้านข้าง มีรยางค์เป็นหางที่โคนทั้ง ๒ ข้าง รังไข่อยู่ใต้ วงกลีบ มี ๑ ช่อง มีออวุล ๑ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมีย แยกเป็นแฉกยาว ๒ แฉก ยอดเกสรเพศเมียรูปสามเหลี่ยม ปลายมน

     ผลแบบผลแห้งเมล็ดล่อน รูปขอบขนาน ยาว ๐.๔-๑ ซม. เกลี้ยง ที่ปลายข้างหนึ่งมีแพปพัสเป็นหนาม แข็งรูปตะขอ สีขาว มีเมล็ด ๑ เมล็ด
     ดอกกระดาษเป็นพรรณไม้ต่างประเทศ มีถิ่น กำเนิดในออสเตรเลีย ในประเทศไทยนิยมปลูกเป็นไม้ตัด ดอกตามที่สูงทางภาคเหนือ ออกดอกเดือนธันวาคมถึง กุมภาพันธ์ เป็นผลเดือนมกราคมถึงมีนาคม.