จอแสเป็นไม้พุ่ม สูงได้ถึง ๓ ม. ลำต้นและกิ่งมักมีหนาม
ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่ รูปรี หรือรูปไข่แกมรูปรี กว้าง ๐.๘-๔ ซม. ยาว ๒-๘ ซม. ปลายแหลม โคนสอบเรียว ขอบจักฟันเลื่อย เส้นแขนงใบข้างละ ๔-๖ เส้น ก้านใบยาว ๐.๕-๑.๖ ซม.
ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกตามซอกใบหรือตามปลายกิ่ง ยาว ๖-๑๐ ซม. ใบประดับขนาดเล็ก เห็นไม่ชัด ดอกมีกลิ่นหอมคล้ายวานิลลา เส้นผ่านศูนย์กลางดอก ๑-๑.๒ ซม. กลีบเลี้ยงสีเขียว ผิวด้านนอกมีขนละเอียด โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด กว้าง ๒-๓ มม. ยาว ๔-๕ มม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปสามเหลี่ยมแคบ
ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง รูปทรงเกือบกลมเมื่อแก่สีส้ม เมล็ดมีเกราะแข็ง ๔ อัน ภายในเกราะแข็งแต่ละอันมี ๒ เมล็ด
จอแสเป็นพรรณไม้ต่างประเทศ มีถิ่นกำเนิดแถบอเมริกาใต้ นำเข้ามาปลูกเป็นไม้ประดับ ชอบแดดจัด ออกดอกและเป็นผลเกือบตลอดปี.