ชมพูยูนนานชนิดนี่เป็นไม้ล้มลุก สูง ๑๐-๕๕ ซม. ลำต้นอวบน้ำ สีเขียว เป็นมันวาว ตั้งตรง เกลี้ยงหรือมีขนประปรายถึงหนาแน่น ลำต้นใต้ดินเป็นหัว รูปค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๑-๑.๕ ซม. มีรากฝอยจำนวนมาก
ใบเดี่ยว เรียงเวียน มี ๕-๑๐ ใบต่อต้น รูปไข่ รูปใบหอกแกมรูปไข่ หรือรูปสามเหลี่ยม กว้าง ๒-๘ ซม. ยาว ๒-๑๓ ซม. ปลายเรียวแหลม โคนเว้ารูปหัวใจเบี้ยวหรือตัด ขอบจักฟันเลื่อย จักฟันเลื่อยซ้อน หรือเว้าเป็นคลื่น มีขน แผ่นใบอวบน้ำ เมื่อแห้งบางคล้ายกระดาษ ด้านบนเกลี้ยงหรือมีขนประปรายถึงหนาแน่นสีเขียวเข้มหรือสีน้ำตาลถึงดำ เป็นมันวาว ด้านล่างมีขนประปราย สีเขียวอ่อนหรือมีนวล เส้นใบรูปฝ่ามือมี ๕-๘ เส้น ก้านใบสีเขียวอ่อน เมื่อแห้งสีน้ำตาล ยาว ๐.๕-๑๐ ซม. หูใบติดทน สีเขียวอ่อน รูปใบหอกหรือ
ดอกแยกเพศร่วมต้น ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกที่ปลายกิ่ง แตกแขนง ๑-๒ ครั้ง ยาว ๒-๑๐ ซม. ดอกเพศผู้อยู่ที่ปลายช่อ ดอกเพศเมียอยู่
ผลแบบผลแห้งแตก รูปคล้ายสามเหลี่ยม กว้าง ๑-๑.๓ ซม. ยาว ๑-๑.๕ ซม. มีปีกรูปสามเหลี่ยม ๓ ปีก ขนาดไม่เท่ากัน ปีกใหญ่ ๑ ปีก ยาว ๐.๘-๑ ซม. อีก ๒ ปีก แคบกว่า โค้งตามความยาวผล กว้าง ๓-๔ มม. สีเขียวอ่อน เป็นมันวาว เมื่อแห้งสีน้ำตาลอ่อนเมล็ดสีน้ำตาล รูปทรงกระบอก ยาวประมาณ ๐.๔ มม. มีจำนวนมาก
ชมพูยูนนานชนิดนี่มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือ พบตามป่าดิบแล้งตามริมลำธาร ที่สูงจากระดับทะเล ๕๐๐-๑,๔๐๐ ม. ออกดอกเดือนมิถุนายนถึงพฤศจิกายน เป็นผลเดือนพฤศจิกายนถึงธันวาคม ในต่างประเทศพบที่อินเดีย เมียนมา จีน และลาว.