ชื่ออื่น ๆ

ค้อเชียงดาว(เชียงใหม่)

ค้อดอยเป็นไม้ต้นพวกปาล์ม ลำต้นเดี่ยว ไม่แตกกอ สูงได้ถึง ๒๐ ม. เส้นผ่านศูนย์กลาง ๑๐-๒๐(-๒๕) ซม. มีรอยแผลเป็นของใบเป็นแนวขวางลำต้นค่อนข้างถี่แต่ไม่เด่นชัด เรือนยอดรูปทรงค่อนข้างกลม

 ใบเดี่ยว เรียงเวียนถี่เป็นกระจุกใกล้ยอด รูปฝ่ามือ ก้านใบยาว ๐.๕-๑ ม. ตอนกลางเป็นแถบสีเหลืองตามความยาวของก้าน ขอบก้านสีเขียวหยักคล้ายฟันเลื่อยแต่ไม่ค่อยเป็นระเบียบ โคนก้านใบมีรกเป็นเส้นใยสานกันแน่น แผ่นใบรูปค่อนข้างกลม กว้าง และยาว ๐.๗-๑ ม. ส่วนที่เชื่อมติดกันประมาณครึ่งหนึ่งของความยาวปลายแยกเป็นริ้วประมาณ ๖๐ ริ้วหรือมากกว่า ด้านบนสีเขียวเข้ม ด้านล่างสีอ่อนกว่า กระจังใบเด่นชัด ยาวประมาณ ๓ ซม.

 ดอกแยกเพศต่างต้น ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ออกระหว่างซอกใบ ดอกเล็ก สีขาวถึงสีเหลืองนวล

 ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง รูปค่อนข้างกลม กว้าง ประมาณ ๑ ซม. ยาว ๗-๘ มม. เปลือกบาง เมื่อแก่ สีเหลืองอมเขียวถึงสีนํ้าตาล เมล็ดรูปไต กว้าง ๗-๙ มม. ยาว ๖-๗ มม. มี ๑ เมล็ด

 ค้อดอยเป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย มีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคเหนือ พบขึ้นบนเขาหินปูน ที่สูงจากระดับนํ้าทะเล ๑,๗๐๐-๒,๑๕๐ ม.

 ค้อดอยคล้ายค้อ (Livistona jenkinsiana Griff) ต่างกันเด่นชัดที่ผลและการกระจายพันธุ์