ดอกหรีดสุเทพเป็นไม้ล้มลุก สูง ๒-๗ ซม. ลำต้น กึ่งรูปทรงกระบอก ตรง มีตุ่มเล็ก ๆ ตามลำต้น
     ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉากชิดเป็นกระจุก แน่น รูปรีกว้างหรือรูปใบหอกกลับ กว้าง ๕-๘ มม. ยาว ได้ถึง ๑ ซม. ปลายแหลม โคนของคู่ใบตรงข้ามเชื่อม ติดกันเป็นกาบรูปทรงกระบอกสั้น ขอบเรียบ บางใส และ มีขน เห็นเส้นกลางใบชัดเพียงเส้นเดียว เส้นแขนงใบเห็น ไม่ชัด ไร้ก้านใบ
     ดอกเดี่ยว ออกแน่นเป็นกระจุกที่ปลายยอด มี ๓-๖ ดอก ก้านดอกสั้นมาก กลีบเลี้ยงเป็นเยื่อบาง โคน เชื่อมติดกันเป็นหลอดเล็ก ยาว ๒-๓ มม. เป็นสัน ปลาย แยกเป็น ๔-๖ แฉก รูปใบหอก ยาว ๓-๔ มม. ปลายแหลม ขอบบางใส มีขนสั้น กลีบดอกสีฟ้า โคนเชื่อมติดกันเป็น หลอด ยาว ๖.๕-๘.๕ มม. ปลายแยกเป็น ๔-๖ แฉก แต่ละ แฉกรูปสามเหลี่ยม ยาว ๑.๒-๑.๕ มม. พับจีบ ปลายแหลม ระหว่างแฉกมีเยื่อเป็นแผ่นรูปคล้ายสามเหลี่ยมขนาดเล็ก กว่าแฉกกลีบดอก เกสรเพศผู้ ๔-๖ เกสร ขนาดเท่ากัน หรือเกือบเท่ากัน ติดในหลอดกลีบดอกต่ำกว่ากลางหลอด เรียงสลับกับแฉกกลีบดอก ก้านชูอับเรณูเป็นแถบแบน ยาว ๒-๓ มม. อับเรณูยาวประมาณ ๑ มม. ก้านรังไข่สั้น รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๑ ช่อง มีออวุลจำนวนมาก ก้าน ยอดเกสรเพศเมียสั้นมาก ยอดเกสรเพศเมียแยกเป็นแฉก โค้ง ๒ แฉก
     ผลแบบผลแห้งแตก ทรงรูปไข่กลับ ยาว ๐.๗- ๑.๒ ซม. ปลายมีปีก ก้านผลยาว ๒.๕-๘ มม. เมล็ดขนาด เล็ก มีจำนวนมาก
     ดอกหรีดสุเทพเป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย มีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคเหนือ พบตามทุ่งหญ้ า ใน ป่าดิบโปร่ง ที่สูงจากระดับทะเล ๑,๐๐๐-๑,๕๐๐ ม. ออก ดอกและเป็นผลเดือนธันวาคมถึงพฤษภาคม.