แก้วน้ำค้างเป็นไม้ล้มลุก สูง ๑๕-๓๐ ซม. มีขนสาก

 ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามห่าง ๆ รูปไข่หรือรูปใบหอก กว้าง ๒.๕-๕ ซม. ยาว ๗.๕-๑๒.๕ ซม. ปลายแหลม โคนสอบขอบจักมนแบบซี่ฟันหรือเกือบเรียบ แผ่นใบด้านบนสาก ด้านล่างมีขนโดยเฉพาะตามเส้นใบ ก้านใบยาวประมาณ ๒.๕ ซม.

 ช่อดอกแบบช่อกระจุก ออกตามง่ามใบ ก้านช่อดอกยาวประมาณ ๗.๕ ซม. มีขน แตกแขนง มีดอก ๓-๔ ดอก ก้านดอกยาว ๐.๓-๑.๒ ซม. กลีบเลี้ยง ๕ กลีบ รูปใบหอก มีขนกลีบดอก ๕ กลีบ โคนติดกันเป็นหลอดรูปกรวย ยาวประมาณ ๒.๕ ซม. สีขาว มีลายสีม่วงที่ปากหลอด แยกเป็นส่วนบน ๓ แฉก แฉกล่าง ๒ แฉก ส่วนล่างยาวกว่าส่วนบน เกสรเพศผู้สมบูรณ์ ๒ อัน ก้านชูอับเรณูเล็กเหมือนเส้นด้าย ติดอยู่ที่กึ่งกลางหลอดดอก เกสรเพศผู้เป็นหมัน ๒ อัน ก้านสั้นและงอรังไข่อยู่เหนือวงกลีบ รูปทรงกระบอก ยาวขึ้นมาถึงหลอดก้านยอดเกสรเพศเมีย มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมากยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม

 ผลแบบผลแห้งแตก รูปทรงกระบอก ยาว ๒.๕-๓.๕ ซม. เมื่อแก่จะแตก เมล็ดเล็ก รูปรี มีจำนวนมาก

 แก้วน้ำค้างมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคใต้ ขึ้นในป่าดิบและบนเขาที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๓๐๐-๑,๖๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่มาเลเซีย.