กูดแดงเป็นเฟิร์น เหง้าทอดขนานใต้ดิน เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๕ มม. มีเกล็ดสีน้ำตาลและขน เกล็ดร่วงง่าย

 ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ รูปขอบขนาน กว้างประมาณ ๕๐ ซม. ยาวประมาณ ๑ ม. หรือมากกว่าในใบที่เจริญเต็มที่ ก้านใบยาวประมาณ ๕๐ ซม. มีเกล็ด

 ใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปใบหอก กว้างประมาณ ๔ ซม. ยาวประมาณ ๔๐ ซม. ปลายค่อย ๆ เรียวแหลมยาวโคนมนถึงสอบ ขอบค่อนข้างเรียบหรือหยักมน ไม่มีก้านใบ ใบย่อยที่ปลายโคนมนถึงตัด ขอบหยักปลายแหลม แผ่นใบสีเขียวบาง เรียบ เส้นใบสานกันเป็นร่างแห กลุ่มอับสปอร์อยู่บนเส้นใบย่อยภายในร่างแหของเส้นใบหรืออยู่ตรงกลาง เรียง ๒ ข้างเส้นกลางใบย่อยในแต่ละหยัก เมื่อคลุมกลุ่มอับสปอร์มีขน

 กูดแดงมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงใต้ ภาคตะวันตกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นบนดินในป่าดิบแล้งและป่าดิบเขาที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๑๐๐-๑,๘๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่จีน แถบเทือกเขาหิมาลัย พม่า และเวียดนามตอนเหนือ.