กระเช้าปากเป็ดเป็นไม้เถา ลำต้นมีขนสั้น
ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปไข่แกมรูปใบหอก รูปสามเหลี่ยม รูปสามเหลี่ยมแกมรูปไข่ หรือรูปไข่ป้อม กว้าง ๔.๕-๖.๖ ซม. ยาว ๕.๒-๗.๔ ซม. ปลายแหลมหรือเรียวแหลม โคนตัดตรงหรือเว้ารูปหัวใจ ขอบเรียบ ใบด้านบนเกลี้ยง ด้านล่างมีขนสั้นหนาแน่นตามเส้นแขนงใบและเส้นใบย่อย มีต่อมกระจายทั้ง ๒ ด้าน เส้นโคนใบประมาณ ๕ เส้น เส้นใบย่อยแบบเส้นร่างแหถี่นูนและเห็นชัดทางด้านล่าง ก้านใบยาว ๒.๓-๓.๒ ซม. มีขนประปราย
ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกตามง่ามใบ ยาว ๑.๕-๓ ซม. มีขนสั้น ใบประดับรูปใบหอก กว้าง ๒-๕ มม. ยาว ๐.๕-๑.๒ ซม. มีเส้นตามยาวประมาณ ๓ เส้น มีต่อมหนาแน่น ดอกสีเหลืองอมน้ำตาลอ่อน ก้านดอกยาว ๐.๘-๑.๑ ซม. วงกลีบรวมติดกันยาว ๑.๓-๒ ซม. โคนเป็นกระเปาะกลมหรือรูปไข่
ผลแบบผลแห้งแตก รูปไข่ กว้าง ๑.๖-๑.๘ ซม. ยาว ๑.๘-๒.๒ ซม. มีสันตามยาว ๖ สัน ก้านผลยาว ๑.๘-๒.๒ ซม. เมื่อแก่แตกคล้ายรูปกระเช้า เมล็ดรูปไข่กลับ แบน ไม่มีปีกกว้าง ๒-๓ มม. ยาว ๔-๕ มม. ผิวเป็นตุ่มทั้ง ๒ ด้าน
กระเช้าปากเป็ดเป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันออก บนพื้นที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๔๕๐-๑,๓๗๐ ม.