ดอกบัลลูนเป็นไม้ล้มลุกหลายปี สูง ๐.๒-๑.๒ ม. ลำต้นส่วนมากเกลี้ยง พบน้อยมากที่มีขนละเอียดหนา แน่น มีรากแก้วสะสมอาหาร
     ใบเดี่ยว เรียงเป็นวงรอบตามโคนต้น ใบตามลำต้น เรียงตรงข้ามหรือเรียงเวียน รูปไข่ รูปรี รูปไข่แกมรูป ใบหอก หรือรูปใบหอก กว้าง ๐.๕-๓.๕ ซม. ยาว ๒-๗ ซม. ปลายแหลมหรือเรียวแหลม โคนมนกลมหรือรูปลิ่มป้าน ขอบจักฟันเลื่อยหรือหยักซี่ฟัน ปลายหยักมักแหลมคล้าย หนาม ด้านบนสีเขียวเข้ม เกลี้ยง ด้านล่างมีนวล เกลี้ยง หรืออาจมีขนประปรายตามเส้นใบ เส้นแขนงใบข้างละ ๖-๙ เส้น นูนเด่นชัดทางด้านล่าง ก้านใบสั้นมากหรือเกือบ ไร้ก้าน
     ดอกเดี่ยว ออกที่ยอดหรือตามซอกใบใกล้ยอด ก้านดอกยาว ๒-๙ ซม. ฐานดอกรูปถ้วย คล้ายทรงไข่กลับ หรือเกือบกลม มีนวล กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกับฐาน ดอกรูปถ้วย ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปสามเหลี่ยมแคบกลีบดอกโคนเชื่อมติดกันคล้ า ยรูปกรวยปากกว้าง กว้าง ๐.๘-๓ ซม. ยาว ๑-๓ ซม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูป สามเหลี่ยม กว้าง ๐.๔-๒.๕ ซม. ยาว ๐.๕-๒.๕ ซม. ปลายแหลม ขอบแฉกจดชิดกันในดอกตูม ดอกตูมรูป ค่อนข้างกลมหรือรูปไข่กลับ ปลายป้าน ภายในโป่งพอง ดูคล้ายลูกโป่งหรือบัลลูน เมื่อบานแฉกผายกว้างดูคล้าย ดาว ๕ แฉกหรือคล้ายชาม มีหลายพันธุ์ แตกต่างกันทั้ง ขนาดต้นและสีดอก มีทั้งพันธุ์ดอกลาและดอกซ้อน ดอก สีน้ำเงิน สีม่วง สีชมพู สีขาว หรือสีขาวอมเหลือง มีเส้น กลีบดอกสีเข้มเด่นชัด เกสรเพศผู้ ๕ เกสร ก้านชูอับเรณู เรียว ค่อนข้างสั้น โคนกว้างกว่าปลายเล็กน้อย เกลี้ยง หรืออาจมีขน อับเรณูรูปขอบขนาน ยาวกว่าก้านชูอับเรณู เล็กน้อย รังไข่กึ่งใต้วงกลีบ รูปทรงค่อนข้างรี มี ๕ ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมาก ก้านยอดเกสรเพศเมียยาว และอวบ ยอดเกสรเพศเมียเป็น ๕ แฉก

     ผลแบบผลแห้งแตก รูปทรงค่อนข้างกลมหรือ ทรงรูปไข่กลับ กว้าง ๐.๗-๑.๕ ซม. ยาว ๐.๗-๒.๕ ซม. มีกลีบเลี้ยงติดทน เมล็ดสีน้ำตาลคล้ำหรือสีดำ ทรงรูปไข่ แกมรูปขอบขนานหรือรูปทรงรี ขนาดเล็ก มีจำนวนมาก

     ดอกบัลลูนเป็นพรรณไม้ต่างประเทศ มีถิ่นกำเนิด ในเอเชียตะวันออก แถบจีน ญี่ปุ่น เกาหลี และไซบีเรีย แพร่กระจายทั่วไปในเขตหนาวหรือเขตอบอุ่น นำเข้ามาปลูก เป็นไม้ประดับในประเทศไทย
     ประโยชน์ รากสดหรือแห้งใช้ปรุงเป็นอาหารและ ใช้เป็นสมุนไพร.