ชื่ออื่น ๆ

ดอกน้ำหมึก (เชียงใหม่), หญ้าลิ้นเงือก (เลย)

กะป้อดอยเป็นไม้ล้มลุกปีเดียว สูงประมาณ ๔๐ ซม. มักแตกแขนงเป็น ๓ แฉก ลำต้นสี่เหลี่ยมเป็นครีบ มีขนประปราย ตามข้อมีขนหนาแน่น

 ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่ กว้าง ๒-๓ ซม. ยาว ๒.๕-๓.๕ ซม. ปลายแหลม โคนสอบมน ขอบจักฟันเลื่อยหยาบแผ่นใบด้านบนมีขนประปราย ด้านล่างมีขนเฉพาะเส้นแขนงใบ ก้านใบยาว ๐.๒-๑.๗ ซม.

 ช่อดอกแบบช่อซี่ร่ม ออกที่ยอด มี ๒-๘ ดอก ก้านดอก ยาว ๐.๕-๔ ซม. และมีขน ใบประดับรูปแถบ ยาว ๒-๕ มม. กลีบเลี้ยงโคนติดกันเป็นหลอดสั้น ปลายแยกเป็น ๒ ส่วน ส่วนหนึ่งมีจักแหลม ๓ จัก อีกส่วนหนึ่งมี ๒ จัก กลีบดอกสีน้ำเงิน โคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ยาว ๑.๕-๑.๘ ซม. ปลายเป็นรูปปากเปิด ๕ แฉก รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมาก

 ผลแบบผลแห้งแตก มีกลีบเลี้ยงหุ้ม เมล็ดรูปไข่ เล็กมากมีสันตามยาว ๘ สัน

 กะป้อดอยมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคเหนือและภาคตะวันตกเฉียงใต้ ขึ้นตามป่าผลัดใบบนเขาหินปูนที่สูงจากระดับน้ำทะเล ๗๕๐-๒,๓๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่อินเดีย ทางตะวันตกของจีน เนปาล แคว้นอัสสัม และพม่า.