ดอกใต้ต้นเป็นไม้กึ่งพุ่มขนาดเล็ก สูงได้ถึง ๕๐ ซม. กิ่งรูปทรงกระบอกเล็ก ทอดเลื้อยหรือห้อยลง เกลี้ยง ปลายมีกลุ่มของหูใบและรอยแผลของกิ่งที่หลุดไป
     ใบเดี่ยว เรียงสลับระนาบเดียว รูปไข่ถึงรูป สามเหลี่ยม กว้าง ๒.๖-๔.๖ ซม. ยาว ๓.๗-๗.๓ ซม. ปลายแหลม มักมีติ่งเล็ก โคนตัด ขอบเรียบหรือม้วนเข้า เล็กน้อย แผ่นใบบางคล้ายกระดาษ เส้นแขนงใบข้างละ ๖-๙ เส้น เห็นไม่ชัด ก้านใบยาว ๒-๓ มม. แบนด้านบน หูใบรูปสามเหลี่ยม ที่โคนเป็นติ่งหู กว้าง ๒-๓.๕ มม. ยาว ๒.๒-๓.๕ มม. โค้ง แข็ง หักง่าย
     ดอกแยกเพศร่วมต้น ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกตามกิ่งและลำต้น เป็นช่อเดี่ยว ๆ หรือเป็นกลุ่ม มีหลาย ช่อยาวได้ถึง ๑๑ ซม. ไม่แตกแขนง แต่ละช่อมีดอกเพศผู้ หลายดอกและดอกเพศเมีย ๑ ดอก ดอกเล็ก สีน้ำตาลอมแดงถึงสีม่วงเข้ม ไม่มีกลีบดอกและจานฐานดอก ดอกเพศ ผู้ มีเส้นผ่านศูนย์กลาง ๑.๖-๒.๓ มม. ก้านดอกยาว ๕.๕- ๖ มม. กลีบเลี้ยงแบน จักเป็นพูไม่ชัด กว้าง ๐.๕-๑.๕ มม. ยาว ๐.๒-๐.๔ มม. มีเกล็ด เกสรเพศผู้ ๓ เกสร โคน เชื่อมติดกันเป็นก้านชูเกสรเพศผู้ ยาวประมาณ ๐.๓ มม. อับเรณูกว้างประมาณ ๐.๕ มม. ยาว ๐.๒-๐.๔ มม. มี ๔ ช่อง ไม่มีเกสรเพศเมียเป็นหมัน ดอกเพศเมียมีเส้นผ่าน ศูนย์กลาง ๓-๔ มม. ก้านดอกยาวประมาณ ๑ มม. พู กลีบเลี้ยงรูปไข่ถึงรูปกลม กว้าง ๑-๑.๖ มม. ยาว ๑.๒- ๑.๖ มม. เนื้อหนา แผ่กว้าง รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ รูประฆัง กว้าง กว้าง ๑.๑-๑.๗ มม. ยาว ๑.๒-๑.๖ มม. มี ๓ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๒ เม็ด ไม่มีก้านยอดเกสรเพศเมีย ยอด เกสรเพศเมียมี ๓ เส้น แต่ละเส้นปลายแยกเป็น ๒ แฉก แบนแนบกับรังไข่ ติดทน

     ผลแบบผลแห้งแตก รูปทรงกลม เส้นผ่านศูนย์ กลางประมาณ ๕ มม. สีน้ำตาลอมเขียว ปลายมีส่วนของ ยอดเกสรเพศเมียติดทน เมล็ดขนาดเล็ก ไม่มีเยื่อหุ้ม
     ดอกใต้ต้นเป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวและหายากของ ประเทศไทย พบทางภาคเหนือตามเขาหินปูน ที่สูงตั้งแต่ ใกล้ระดับทะเลถึงประมาณ ๑,๔๐๐ ม. ออกดอกและเป็น ผลเกือบตลอดปี