ซ้องแมวเป็นไม้พุ่มหรือไม้พุ่มรอเลื้อย สูงหรือยาว ๒-๕ ม. กิ่งออกตรงข้ามหรือเยื้องกันเล็กน้อยกิ่งโค้ง ลู่ลง และมักเปลี่ยนเป็นหนามแข็งตรง ยาวประมาณ ๑ ซม. กิ่งหรือต้นอ่อนมีขนสีน้ำตาล
ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรี รูปไข่หรือรูปไข่กลับ กว้าง ๑.๕-๔ ซม. ยาว ๓-๑๐ ซม. ปลายแหลมหรือมน โคนมนหรือรูปลิ่ม ขอบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย บางครั้งอาจหยักตื้นเป็น ๓ หยัก แผ่นใบบางคล้ายกระดาษถึงกึ่งหนาคล้ายแผ่นหนังด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน เกลี้ยง ด้านล่างสีเขียวอ่อนหรือเป็นคราบขาวและมีขนประปราย เส้นแขนงใบข้างละ ๓-๘ เส้น ปลายจดกับเส้นถัดไปใกล้ขอบใบบางครั้งพบเส้นโคนใบ ๓ เส้น เส้นกลางใบและเส้นแขนงใบเมื่อแห้งมีสีคล้ำเกือบดำ เส้นใบย่อยแบบร่างแห พอเห็นได้ทางด้านล่าง ก้านใบยาว ๐.๕-๒.๕ ซม. เป็นร่องทางด้านบน เมื่ออ่อนมีขนสีน้ำตาลแดงหนาแน่น
ช่อดอกคล้ายช่อหางกระรอก ออกที่ปลายกิ่ง ช่อห้อยลง ยาว ๕-๒๐ ซม. มีดอกจำนวนมาก ก้านช่อดอกและก้านดอกมีใบประดับและใบประดับย่อยสีเขียวหรือสีน้ำตาลแดง รูปไข่ รูปไข่แกมรูปใบหอกหรือรูปไข่กลับ เรียงซ้อนทับกันตลอดช่อ กว้าง ๑-๓ ซม.
ผลคล้ายผลผนังชั้นในแข็ง มีเนื้อนุ่ม รูปทรงกลมหรือทรงรูปไข่กลับ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๒ ซม. สุกสีเหลือง เมล็ดแข็ง รูปกระสวย มี ๑ เมล็ด
ซ้องแมวมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาค พบตามป่าเบญจพรรณและป่าละเมาะทั่วไป ที่สูงจากระดับทะเล ๕๐-๓๐๐ ม. นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ออกดอกและเป็นผลเกือบตลอดปี ในต่างประเทศพบที่อินเดีย เมียนมา ภูมิภาคอินโดจีน และภูมิภาคมาเลเซีย.