โตงวะเป็นไม้เลื้อยล้มลุก ลำต้นเรียวเล็กเลื้อยพัน ยาว ๑-๒ ม. มีขนสั้นนุ่มหรือขนแบบขนแกะ ตรงซอกใบเกลี้ยง
ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปค่อนข้างกลมแกมรูปหัวใจหรือรูปไข่ พบบ้างที่เป็นรูปไต กว้าง ๑.๖-๙ ซม. ยาว ๐.๒-๑๐ ซม. ปลายสอบเรียว แหลม โคนรูปหัวใจขอบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบเกลี้ยงหรือมีขนเป็นเส้นยาวนุ่มกระจายห่าง ๆ เส้นแขนงใบข้างละ๖-๑๕ เส้น ก้านใบยาว ๑.๕-๓.๕ ซม. พบบ้างที่ยาวได้ถึง ๙ ซม. เกลี้ยงหรือมีขนประปราย
ช่อดอกแบบช่อกระจุก ออกตามซอกใบ มี ๑-๓ ดอก ก้านช่อดอกเรียวยาวรูปเส้นด้าย ยาว ๑.๔-๔ ซม. อาจยาวได้ถึง ๑๔ ซม. ใบประดับรูปลิ่มแคบยาว ๑.๕-๒ มม.
ผลแบบผลแห้งแตก ทรงรูปไข่แกมรูปกรวยหรือรูปทรงค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๖-๘ มม. ปลายเป็นติ่งแหลมอ่อน กลีบเลี้ยงติดทนโค้งพับลง เมล็ดสีน้ำตาลแกมสีดำ ยาว ๔-๕ มม. มีขนสีน้ำตาลแกมสีเทาหนาแน่น มี ๔ เมล็ด
โตงวะมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาค พบตามที่โล่งแจ้งทั่วไป ตามทุ่งหญ้า และบริเวณป่าที่ถูกแผ้วถาง เป็นวัชพืชที่พบได้ทั่วไป ที่สูงตั้งแต่ใกล้ระดับทะเลปานกลางจนถึงประมาณ ๓๐๐ ม. ออกดอกเดือนเมษายนถึงพฤศจิกายน เป็นผลเดือนมกราคมถึงพฤศจิกายน ในต่างประเทศพบที่ตะวันออกของแอฟริกา อินเดีย ศรีลังกา เมียนมา จีน ภูมิภาคอินโดจีน มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ นิวกินี ทางเหนือของออสเตรเลีย และหมู่เกาะแปซิฟิก.