จิงจ้ำชนิดนี้เป็นไม้พุ่ม สูง ๕๐-๖๐ ซม. กิ่งเป็นเหลี่ยมเล็กน้อย ส่วนที่ยังอ่อนมีขนสีน้ำตาลแดง
ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปรี กว้าง ๒.๕-๗ ซม. ยาว ๙-๒๐ ซม. ปลายเรียวแหลมถึงแหลม โคนรูปลิ่ม ขอบค่อนข้างเรียบถึงหยักซี่ฟันถี่ ผิวมีต่อมสีน้ำตาลถึงสีดำจำนวนมาก เห็นชัด ด้านบนเกลี้ยงและเป็นมัน ด้านล่างของใบอ่อนมักมีเกล็ดเล็ก ๆ สีน้ำตาลแดงอยู่ทั่วไปหรือพบมากตามเส้นใบ เส้นแขนงใบข้างละ ๑๐-๑๔ เส้นเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบเป็นร่องทางด้านบน ด้านล่างนูนเด่นชัด ก้านใบยาว ๑-๑.๕ ซม.
ช่อดอกคล้ายช่อเชิงหลั่นหรือคล้ายช่อซี่ร่ม มีทั้งช่อเดี่ยวและช่อแยกแขนง มีขนสั้นสีน้ำตาลแดง ออก
ผลแบบผลผนังชั้นในแข็ง รูปทรงค่อนข้างกลมเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๗ มม. ผิวมีต่อมโปร่งแสงรูปรีอยู่ทั่วไป มี ๑ เมล็ด รูปคล้ายผล
จิงจ้ำชนิดนี้เป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย จัดเป็นพืชหายาก มีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคเหนือภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก และภาคกลาง พบขึ้นในป่าดิบและป่าเบญจพรรณ ที่สูงจากระดับทะเล ๔๐๐-๘๕๐ ม. ออกดอกเดือนมิถุนายนถึงสิงหาคม เป็นผลเดือนตุลาคมถึงมกราคม.