ชื่ออื่น ๆ

ลิ้นควาย (สงขลา)

กล้วยปิ้งเป็นไม้เถาอิงอาศัย ลำต้นยาวได้ถึง ๒๐ ม. มียางขาว

 ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามระยะระหว่างคู่ของใบค่อนข้างห่างตั้งแต่ ๘-๒๐ ซม. ใบหนา รูปรี กว้าง ๓-๔ ซม. ยาว ๕-๘ ซม. ปลายและโคนโค้งมนหรือเป็นมุมแหลมกว้าง ในสภาวะแห้งแล้งขอบใบเป็นสันม้วนลง เส้นกลางใบและเส้นแขนงใบเห็นชัดทางด้านล่าง ก้านใบยาว ๐.๗-๑.๕ ซม.

 ช่อดอกแบบช่อซี่ร่ม ห้อยลง ออกตามง่ามใบ ก้านช่อดอกยาว ๔-๘ ซม. แต่ละช่อมี ๑๒-๒๐ ดอก บานจากรอบนอกเข้าไปหากลางช่อ ดอกออกที่ปลายแกนช่อดอกเดิมได้ หลายครั้ง ทำให้แกนช่อดอกยืดออกไปได้ถึง ๒ ซม. ดอกรูปกงล้อสีชมพูหม่น ก้านดอกยาว ๒-๒.๕ ซม. เมื่อบานเต็มที่เส้นผ่านศูนย์กลางดอก ๐.๘-๑.๒ ซม. กลีบเลี้ยง ๕ กลีบ รูปไข่ขนาดเล็ก กลีบดอกโคนติดกันประมาณครึ่งหนึ่งของกลีบปลายแยกเป็น ๕ แฉก ปลายแฉกแหลมม้วนลง บริเวณที่

 ฝักรูปทรงกระบอก ยาว ๑๐-๑๓ ซม. ฝักแก่แตกแนวเดียว มีเมล็ดจำนวนมาก มีขนเป็นพู่สีขาวที่ปลายด้านหนึ่ง

 กล้วยปิ้งมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคใต้ ขึ้นตามสวนผลไม้ ป่าโปร่ง ตลอดจนป่าชายเลน ในต่างประเทศ พบที่พม่า กัมพูชา และภูมิภาคมาเลเซีย

 นำมาปลูกเป็นไม้ประดับ.