แดงอเมซอนเป็นไม้ล้มลุกหลายปีหรือไม้พุ่ม สูง ๑.๕-๒ ม. ลำต้นเล็ก สีน้ำตาลอมเทา
     ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรี กว้าง ๖-๘ ซม. ยาว ๕-๑๘ ซม. ปลายแหลม โคนสอบแคบ ขอบ หยักเว้าตื้น แผ่นใบบางคล้ายกระดาษ เกลี้ยง ด้านบน สีเขียวเข้ม ด้านล่างสีอ่อนกว่า มีผลึกหินปูนรูปแถบแคบ กระจายทั่วไป เส้นแขนงใบข้างละประมาณ ๘ เส้น เส้น ใบย่อยแบบร่างแห เส้นกลางใบ เส้นแขนงใบ และเส้น ใบย่อยเห็นชัดทั้ง ๒ ด้าน ก้านใบสั้น
     ช่อดอกแบบช่อกระจุก ออกที่ปลายยอด ก้าน ช่อดอกยาว ๒-๕ ซม. ช่อตั้ง มีขนสั้นนุ่มประปราย ก้าน ดอกสั้น ใบประดับมีลักษณะคล้ายใบ สีแดงสด บางครั้ง สีแดงแกมสีเขียว ยาวได้ถึง ๑๐ ซม. ติดทน ดอกสีส้ม อมแดง คอดอกสีเหลือง กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกัน ยาว ประมาณ ๑ ซม. ปลายแยกเป็นแฉกแคบ ๕ แฉก กลีบ ดอกโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ยาวประมาณ ๓ ซม. ปลาย แยกเป็น ๕ แฉก รูปขอบขนานหรือรูปรี ยาว ๒.๕-๕ มม. ปลายแหลม เกสรเพศผู้ ๔ เกสร ติดที่โคนหลอด กลีบดอก ยาวเท่ากับโคนหลอดดอก ก้านชูอับเรณูโคน เชื่อมติดกันเป็นคู่โดยมีเยื่อเชื่อม อับเรณูแยกเป็น ๒ พู รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๓-๑๐ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมียคล้ายเส้นด้าย ยอดเกสรเพศ เป็น ๒ แฉก
     ผลแบบผลแห้งแตก รูปทรงคล้ายกระบอง ยาว ประมาณ ๒ ซม. มีเมล็ด ๓-๑๐ เมล็ด มีก้านเมล็ดชัด
     แดงอเมซอนเป็นพรรณไม้ต่างประเทศ มีถิ่น กำเนิดในอเมริกาใต้ นำเข้ามาปลูกเป็นไม้ประดับในประเทศ ไทย.