แดงเขาชนิดนี้เป็นไม้ต้นขนาดใหญ่ ไม่ผลัดใบ สูงได้ถึง ๓๐ ม. เรือนยอดค่อนข้างทึบ ลำต้นเปลาตรง โคนต้นมีพอนขนาดใหญ่ เปลือกนอกสีน้ำตาลแดง ค่อน ข้างเรียบหรือแตกล่อนเป็นแผ่นขนาดใหญ่ เปลือกในสี น้ำตาล กิ่งอ่อนเป็นสันเหลี่ยมเล็กน้อย เกลี้ยง กิ่งแก่กลม สีเทาหรือสีน้ำตาลคล้ำ

     ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรี รูปรีแกมรูปขอบขนาน หรือรูปไข่ กว้าง ๑.๑-๒ ซม. ยาว ๓-๕.๒ ซม. ปลายเรียว แหลมหรือยาวคล้ายหาง โคนรูปลิ่ม ขอบเรียบ แผ่นใบ หนาคล้ายแผ่นหนัง ค่อนข้างเหนียว ด้านบนสีเขียวเข้มด้านล่างสีเขียวอ่อน เรียบและเกลี้ยงทั้ง ๒ ด้าน เส้นกลาง ใบเป็นร่องเล็กน้อยทางด้านบน นูนเด่นทางด้านล่าง เส้น แขนงใบข้างละ ๑๕-๒๒ เส้น ปลายเส้นแขนงโค้งจดกัน ก่อนถึงขอบ เส้นขอบใน ๑ เส้น เส้นใบย่อยแบบร่างแห ใบแก่ก่อนร่วงสีน้ำตาลแดง ก้านใบยาว ๑.๕-๔ มม. เกลี้ยง ไม่มีหูใบ

     ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ออกตามซอก ใบและที่ปลายกิ่ง ช่อยาวได้ถึง ๔ ซม. ก้านช่อดอกยาว ๐.๘-๑ ซม. กลม แกนกลางช่อและก้านแขนงช่อดอกค่อน ข้างเรียวและเป็นสันสี่เหลี่ยม ดอกสีขาวหรือสีเขียวอ่อน ไร้ก้าน ดอกออกเป็นกลุ่ม กลุ่มละ ๓ ดอก หรือส่วน ปลายสุดของช่อดอกออกเป็นกระจุก ๓ ดอก ฐานดอก รูปกรวย ยาว ๖.๓-๗.๔ มม. มีสันย่นตามยาว ก้านดอก เทียมยาว ๔.๕-๕ มม. กลีบเลี้ยง ๔ กลีบ สีเขียวอ่อน รูป ครึ่งวงกลม ยาว ๐.๒-๐.๖ มม. กลีบดอก ๔ กลีบ แยก เป็นอิสระ รูปค่อนข้างกลมคล้ายฝาปิด ยาว ๐.๙-๑.๘ มม. ส่วนโคนหนา สีน้ำตาลเข้ม ขอบกลีบบางใส แต่ละ

กลีบมีต่อม ๓๐-๕๐ ต่อม เกสรเพศผู้จำนวนมาก แยก เป็นอิสระ เกสรที่อยู่รอบนอกยาว ๑.๔-๒ มม. ก้านชูอับ เรณูรูปเส้นด้าย อับเรณูทรงรูปไข่ ยาว ๐.๔-๐.๕ มม. ติด ด้านหลัง ปลายแกนอับเรณูยื่นเป็นต่อม รังไข่อยู่ใต้วง กลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๑๕-๑๖ เม็ด ก้านยอด เกสรเพศเมียอวบ ยาว ๐.๘-๒ มม. ยอดเกสรเพศเมีย เป็นตุ่มขนาดเล็ก
     ผลแบบผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด ผลอ่อนรูป กระบอง ผลแก่รูปทรงกลม สีเขียวเข้มเป็นมันวาว มีกลีบ เลี้ยงติดทนที่ปลายผล ผิวขรุขระเล็กน้อย มีเมล็ดน้อย
     แดงเขาชนิดนี้มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศ ไทยทางภาคตะวันออกและภาคใต้ พบตามป่าดิบแล้งหรือ ป่าดิบชื้น ที่ราบ ที่ลาดเขา หรือยอดเขา ที่สูงจากระดับทะเล ๓๐๐-๑,๒๐๐ ม. ออกดอกเดือนมกราคมถึงกุมภาพันธ์ เป็นผลเดือนมีนาคมถึงมิถุนายน ในต่างประเทศพบที่ เมียนมา มาเลเซีย และเวียดนาม.