ตำแยแมวเป็นไม้ล้มลุกปีเดียว สูง ๑๕-๙๐ ซม. ลำต้นตรง คล้ายทรงกระบอก มีร่องตามยาว มีขนสั้นนุ่ม
ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปคล้ายสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด กว้าง ๒-๗.๕ ซม. ยาว ๓-๗ ซม. ปลายแหลมหรือมน โคนรูปลิ่ม ขอบจักฟันเลื่อยแกมหยักมนถี่ แผ่นใบบางคล้ายกระดาษ เกลี้ยงทั้ง ๒ ด้าน มีขนสั้นนุ่มบนเส้นใบ เส้นแขนงใบข้างละ ๔-๕ เส้น ก้านใบคล้ายทรงกระบอก ยาว ๒.๕-๘ ซม. มีขนสั้นนุ่ม หูใบรูปสามเหลี่ยมแคบ ยาว ๑-๒ มม. ตามขอบมีขนต่อม
ดอกแยกเพศร่วมช่อ ออกเป็นช่อเดี่ยว พบบ้างที่มีได้ถึง ๒ ช่อ ตามซอกใบตลอดถึงปลายยอด ช่อดอกคล้ายช่อเชิงลด ยาว ๒-๑๑ ซม. ดอกสีเขียวอ่อน ก้านดอกสั้นมาก ไร้กลีบดอก ดอกเพศผู้ออกเป็นกระจุกที่ปลายช่อ เป็นช่วงยาวลงมา ๐.๕-๑.๕ ซม. ถัดลงมาเป็นดอกเพศเมีย ในแต่ละช่อมีดอกเพศผู้ ๖-๑๐ ดอก
ผลแบบผลแห้งแยกแล้วแตก รูปทรงค่อนข้างกลม กว้าง ๒-๒.๘ มม. ยาว ๑.๘-๒.๒ มม. มีขนสั้นนุ่มและขนต่อม ผลมี ๓ พู เมื่อแก่แยกเป็น ๓ เสี้ยว แต่ละเสี้ยวแตกเป็น ๒ ซีก เมล็ดทรงรูปไข่ สีน้ำตาล กว้างประมาณ ๑ มม. ยาว ๑.๒-๑.๕ มม. มี ๑-๓ เมล็ด ส่วนผลที่เกิดจากดอกเพศเมียที่มีลักษณะแตกต่างจากดอกปรกติเป็นผลแบบผลแห้งไม่แตก รูปทรงกลมแป้น กว้างประมาณ ๒ มม. ยาว ๒-๓ มม. มีขนสั้นนุ่ม มีรอยเชื่อมตามยาวตรงกลางผล มีรยางค์รูปหลอดที่ปลาย กว้าง ๐.๘-๑ มม. ปลายเป็นชายครุย เมล็ดรูปทรงค่อนข้างกลม มี ๑ เมล็ด
ตำแยแมวมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาค พบเป็นวัชพืชทั่วไป ที่สูงตั้งแต่ใกล้ระดับทะเลปานกลางจนถึงประมาณ ๓๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่อินเดีย ศรีลังกา จีน ภูมิภาคอินโดจีน ภูมิภาคมาเลเซีย ญี่ปุ่น แอฟริกาเขตร้อน และเกาะกวม
ประโยชน์ ใช้เป็นพืชสมุนไพร.